Goud in handen Gemeenschappelijk doel Omgevingsvisie De verrommelde Hoogstraat. Foto: Bart van Aller ziet de stad verrommelen. Zoals in veel steden beschikken winkels veelal niet meer over de originele winkelpui. Om aandacht op hun nering te vestigen, plaatsen winkeliers banieren, sandwichborden en opvallend straatmeubilair als plastic koeien op straat. Het is verworden tot een grote kakafonie. Op plekken hebben we een aantal puien kunnen herstellen, overigens met volle medewerking van de middenstanders. Maar wat ontbreekt in Wageningen is een college-overschrijdende, grotere visie voor de langere termijn.' Beiden: 'Wageningen heeft zoveel in handen. Het hoeft alleen maar ontsloten te worden. Het zit soms in kleine dingen. Het rondeel Nudepoort duurzaam aanlichten; bolwerken en stadsgracht beter zichtbaar maken; groene taluds verbreden; meer plekken voor sociale ontmoeting creëren. Maar het kan ook om meer gaan, zoals voldoende water van goede kwaliteit in de gracht. Dat raakt aan het nationale droogteprobleem en de klimaat verandering. Ook andere nationale opgaven zoals de energietransitie, hittestress en de noodzaak van waterinfiltratie zijn aan de toekomst van Wageningen te koppelen. Het Netwerk Erfgoed Wageningen (NEW), een samenwerkingsverband van lokale organi saties rond monumentenzorg, landschap, cultuur en stedenschoon, wil het Wageningse erfgoed beter ontsluiten en de cultuurhistorie drager laten zijn voor verdere ontwikkeling van de stad. Het NEW stelde hiertoe de Vestingvisie op. Initiatiefnemers van het NEW zijn onder andere Dré van Marrewijk, zelfstandig erfgoedadviseur, voorheen werkzaam voor de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed en bouwhistoricus Bart van Aller. De groene stadsgracht. Foto: Bart van Aller Van Marrewijk: 'We hebben de Vestingvisie in goede samenwerking met een breed palet aan erfgoedpartijen opgesteld en daarbij de midden stand en de horeca laten aanhaken. Vanuit een gemeenschappelijk doel: het op de kaart zetten en beter belichten en ontsluiten van de kwaliteiten van Wageningen als vestingstad en het interessanter maken van de stad voor bewoners, geïnteresseerde passanten en cul tuurtoeristen. Een gezamenlijke taakstelling.' Van Aller: 'Het is hoog tijd. Wageningen is in het verleden niet erg zorgvuldig omgegaan met haar erfgoed. Verkeersoplossingen, asfaltering, vernieuwingsdrift, het verdwijnen van stukken stadsmuur en de sloop van vele historische panden pleegden ingrijpende aanslagen in de historische stad. Daarin verschillen we overigens niet veel van andere steden. In veel steden werd grote schade aangericht aan het cultuur historisch erfgoed, om vrij baan te geven aan modernisering en in het bijzonder aan de auto. Tot zover niks nieuws. Rond de jaren '90 leefde de aandacht voor het erfgoed in Wageningen even op. Maar sindsdien gaat het heel hard, zowel qua erfgoedbeleid als qua beeldkwaliteit. Veel verdwijnt of is aangetast zonder enig toezicht of overwogen beslissing, ook in het voormalige campusdeel van Wageningen. En je HEEMSCHUT September 2021 Van Marrewijk: 'Met onze Vestingvisie bieden we inhoudelijke munitie voor het erfgoed en voor de omgevingsvisie die de gemeente opstelt. We hebben de Vestingvisie inmiddels aan de gemeenteraad aangeboden en bieden hen hiermee een welkome cultuurhistorische onderlegger. Dat bleek uit het feit dat de raad de startnotitie voor de omgevingsvisie goed keurde, inclusief al onze amendementen daar op. Die amendementen vloeiden rechtstreeks uit de Vestingvisie voort!' Van Aller: 'Als NEW vragen we de gemeente om, in samenwerking met ons en andere betrokke nen, een uitvoeringsplan op te stellen en actief op zoek te gaan naar subsidies en investeerders en een fondsenwerver om de plannen te financieren.' Dré van Marrewijk, links, en Bart van Aller. Foto: Hilde van Tuinen Daarmee komen Europese fondsen in beeld. Zo verbinden we actuele opgaven aan het weer zichtbaar en beleefbaar maken van de rijke historie van onze vestingstad.' Kopergravure van Wageningen door Frederick de Wit, ca 1698.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2021 | | pagina 9