HOE WORDT
ONS LANDSCHAP
WEER VAN ONS?
m-
w-
Het Nederlandse landschap is de afgelopen decennia geprivatiseerd. De natuur
waarden, landschapswaarden en cultuurhistorische betekenis zijn dramatisch
teruggelopen. Coöperatie Land van Ons wil een kentering bewerkstelligen.
Voorzitter Franke Remerie roept burgers op mee te investeren.
Naar natuurinclusieve landbouw
-aas™
--
Johanna van der Werff
Nederland telt zo'n anderhalf miljoen hectare
landbouwgrond. Eeuwenlang vormden en
onderhielden boeren het landschap. De boer
had belang bij poelen, houtwallen en boom
singels voor geriefhout. Het boeren ging
uitstekend samen met een diverse natuur en
het landschap was het resultaat van gedeelde
cultuurhistorische waarden. Nog steeds ver
telt ons landschap veel over onze geschiedenis.
Maar het ideale plaatje van boeren in even
wicht met de natuur en in een rijk geschakeerd
landschap is flink verstoord geraakt. Dat werd
ingezet met de ruilverkavelingen vanaf de
jaren '50 van de vorige eeuw. Efficiency,
intensivering en schaalvergroting deden hun
intrede en raasden zestig jaar over het land.
Veel landschap werd rigoureus heringericht,
strakgetrokken en ontwaterd. Solitaire eiken,
elzensingels en andere kleinschalige landschaps
elementen werden als hinderlijk uit de weg
geruimd. De biodiversiteit liep sterk terug.
Ook vond gaandeweg een privatisering van
het Nederlandse landschap plaats. Ongeveer
15.000 a 20.000 kilometer aan onverharde
wegen, kerkenpaden, veepaden en fijngeaderde
landschapselementen verdween, wat gepaard
ging met een steeds verdere ontoegankelijkheid
van het landschap. Ontwatering, afhekken en
vermesting joegen niet alleen de mens, maar
ook de natuur het landschap uit. En zo werd
het landschap akelig stil. De overgrote meer
derheid van de agrarische sector beschouwt
het landschap als bedrijfsterrein waar naar be
lieven kan worden ingegrepen, daartoe stevig
gestimuleerd door marktoverwegingen.
Steeds meer burgers baart dit grote zorgen.
Een kleurig palet aan tegenbewegingen heeft
inmiddels het licht gezien, zoals initiatieven
voor voedselbossen, tiny forests en voedsel-
collectieven. Maar, alle goedwillende klein
schalige initiatieven ten spijt, er is meer nodig.
De huidige agro-industriële motor die ons
landschap inricht, vraagt om serieus tegen
wicht met serieus geld. Aldus Franke Remerie.
In de afgelopen decennia zag hij het landschap
van zijn jeugd teloor gaan en de natuur steeds
F- 'f.. -
