Ziel van het platteland Maatschappelijke behoefte Criteria en budget Kloostercomplex Westerhus te Hilaard, Friesland. De zwaar vervallen rijks monumentale boerderij staat op een afgegraven terp nabij het dorp Jorwerd en wordt herbestemd als klooster nieuwe stijl. Na restauratie biedt de boerderij onderdak aan een keuken, eetzaal, bibliotheek en een ruimte voor bijeenkomsten. Op het erf worden enkele wooneenheden en gastenverblijven ingepast. De boerderij ligt in een gebied met bestemming agrarisch natuurbeheer met weidevogeldoelstelling. Het herstel van het omliggende landschap sluit daar op aan. Bij de planvorming is uitgebreid overleg geweest met overheden, vrijwilligers en omwonenden, zowel op landschappelijk als cultuurhistorisch niveau. Foto: Henk Bootsma De boerderij Hoogheem in Nieuwolda, Groningen, stamt uit 1771 en stond al decennialang leeg. Het is de enige nog overgebleven boerderij van het oudste Oldambstertype in zijn oorspronkelijke vorm en bestaat uit een ensemble van erf, boerderij, kapschuur en de naastgelegen 19e-eeuwse villa Hoogheem. Er komen luxe erfgoedlogies, ruimtes voor culturele activiteiten, een museum over de Oldambster landbouwgeschiedenis en openluchttheater. Het boeren erf wordt hersteld met de aanleg van een boomgaard. Met de herbestemming wordt de cultuurhistorische samenhang van bebouwing en erf op een beeld bepalende locatie in het dorp hersteld. Foto: Karing Sauselé-Bakker Erve Laerhuys is een karakteristieke boerderij met een historisch erf in Overijssel. Stichting Vrienden van de Nije Hoeve kocht de boerderij om een centrum voor ondersteuning en begeleiding bij kanker te vestigen. In het gebouw komen een ontmoetingsruimte, een keuken en meerdere behandel ruimtes. Het project kent een groot draagvlak in de omgeving waarbij veel vrijwilligers betrokken zijn. Het erf telt vele oude bomen en er zijn plannen voor een moestuin met vergeten groenten. Zo kan een van de laatste groene oases aan de stadsrand van Hengelo bewaard blijven. Foto: Debby Neijenhuis Ons agrarische erfgoed vertegenwoordigt grote culturele waarden en is medebepalend voor onze regionale identiteit. Niet alleen omdat de historische boerderijen vanouds een sterk streekgebonden karakter hebben, het zijn vaak de laatste zichtbare getuigen van onze Nederlandse landbouwtraditie van eeuwen her. Vanouds was er een nauwe relatie tussen het gebouwde erfgoed en het omringende landschap. Gedurende vele eeuwen was de boer de belangrijkste vormgever van het Nederlandse landschap, een verbondenheid die lange tijd vanzelfsprekend was. Inmiddels is de maatschappelijke realiteit een heel andere. Steeds meer boerderijen komen leeg te staan. Dat proces is al vanaf de Tweede Wereldoorlog ingezet. In het kader van de ruilverkavelingen werden boerderijen samengevoegd en landerijen herverdeeld. Sinds de oorlog verdween ruim vijftig procent van alle boerderijen in Nederland. Deze ontwikkeling kent nog geen einde en gaat steeds sneller. De komende vijftien jaar verliezen nog eens zo'n 20.000 boerderijen hun agrarische functie. Zonder zinvolle herbestemming dreigt de sloophamer voor veel historische, monumentale boerderijen. Daar mee dreigt ook de ziel uit het platteland te verdwijnen. Gelukkig komt ons agrarische erfgoed steeds meer op het vizier van erfgoed beschermers en beleidsmakers te staan. Ook het Boerderijenfonds is daar een zichtbaar resultaat van. Het fonds ontving in 2019 vijf miljoen euro van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap voor de periode 2020-2023, om de herbestemmings- opgave van agrarisch erfgoed beter vorm en richting te geven. Want dat daar een oplossing voor een deel van de leegstand ligt, wordt breed en steeds breder gedeeld. Herbestemming van agrarische gebouwen kan de huidige spiraal van leegstand doorbreken, de leefbaarheid van het landelijk gebied versterken en is daarmee van grote sociaal-maatschappelijke betekenis. Het is een ontwikkeling die vanaf de jaren '90 al stilletjes gaande was, met het introduceren van nieuwe economische dragers voor het platteland. Zorg, toerisme, recreatie, creatieve industrie, kleinschalige bedrijvigheid en streekprodukten doen al enige tijd hun intrede op het platteland. Met het almaar toenemende aantal boerderijen dat leeg komt te staan, voorziet het Boerderijenfonds dan ook in een duidelijke maatschappelijke behoefte. Gitta op den Akker: 'Het aantal aanvragen was in eerste instantie enorm. Na screening op een aantal criteria bleef daarvan een over zichtelijk aantal aanvragen over. Bij de beoordeling is een essentiële voorwaarde dat een herbestemming meerwaarde biedt voor de omgeving. Woonboerderijen vallen daarmee per definitie af. HEEMSCHUT 10 Mei 2021

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2021 | | pagina 10