Werkgroep wil bijdrage leveren
aan transformatie
Het station van Nijmegen is een wonderlijke verzameling van
restanten van een majestueus station uit de 19e eeuw, eigen
zinnige wederopbouw toevoegingen uit de jaren '50 en vele ad
hoc ingrepen daarna. Het moet nu een 'stadspoort van allure'
worden; een ingewikkelde en buitengewoon boeiende opgave.
NIJMEGEN
SPOORT WEL?/!
Maarten de Vletter
In 1897 ontwierp toenmalig rijksbouwmeester
Cornelis Hendrik Peters (1847-1932) - bekend
van het voormalig hoofdpostkantoor achter het
Paleis op de Dam in Amsterdam - een majestueus
station voor de stad Nijmegen. In zijn architectuur
werd het elitaire karakter dat het spoorwezen
toen nog had perfect verbeeld. Het was een
verfijnd gedetailleerd, klassiek symmetrisch
gebouw dat door de helder rode baksteen
met lichte speklagen en steile kappen met
slanke torentjes, een dynamisch, om niet te
zeggen sprookjesachtig, karakter kreeg. In
architectenkringen was het gebouw omstreden,
want het was 'eclectisch' geënt op Cuypers'
neogotiek. De 'modernen', onder aanvoering
van Berlage, moesten daar niets van hebben.
Door het publiek werd het station echter zeer
gewaardeerd. Sommige ouderen onder ons
kennen het station uit eigen ervaring en zijn
nog steeds onder de indruk! Dit station werd
aan het eind van de oorlog zwaar beschadigd,
daarna grotendeels afgebroken voor een