Werkgroep wil bijdrage leveren aan transformatie Het station van Nijmegen is een wonderlijke verzameling van restanten van een majestueus station uit de 19e eeuw, eigen zinnige wederopbouw toevoegingen uit de jaren '50 en vele ad hoc ingrepen daarna. Het moet nu een 'stadspoort van allure' worden; een ingewikkelde en buitengewoon boeiende opgave. NIJMEGEN SPOORT WEL?/! Maarten de Vletter In 1897 ontwierp toenmalig rijksbouwmeester Cornelis Hendrik Peters (1847-1932) - bekend van het voormalig hoofdpostkantoor achter het Paleis op de Dam in Amsterdam - een majestueus station voor de stad Nijmegen. In zijn architectuur werd het elitaire karakter dat het spoorwezen toen nog had perfect verbeeld. Het was een verfijnd gedetailleerd, klassiek symmetrisch gebouw dat door de helder rode baksteen met lichte speklagen en steile kappen met slanke torentjes, een dynamisch, om niet te zeggen sprookjesachtig, karakter kreeg. In architectenkringen was het gebouw omstreden, want het was 'eclectisch' geënt op Cuypers' neogotiek. De 'modernen', onder aanvoering van Berlage, moesten daar niets van hebben. Door het publiek werd het station echter zeer gewaardeerd. Sommige ouderen onder ons kennen het station uit eigen ervaring en zijn nog steeds onder de indruk! Dit station werd aan het eind van de oorlog zwaar beschadigd, daarna grotendeels afgebroken voor een

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2021 | | pagina 9