DE TOEKOMST VAN ONS
POST 65 ERFGOED
Wat willen we behouden?
Ontwikkelingen in onze huidige maatschappij geven dringend aanleiding
om de beschermingsgrens, die nu tot 1965 loopt, verder door te schuiven
naar de vaak onbeminde Post '65 periode. Heemschut liet onderzoeken
hoe mensen zich sterker met het Post '65 erfgoed kunnen verbinden.
De factor tijd
Johanna van der Werff
Woonerven, bloemkoolwijken, terrasflats,
collectieve woonvormen, stadsvernieuwing en
experimentele woningbouw zijn kenmerkende
verschijningsvormen van de Post '65 periode.
In de publieke opinie scoorde Post '65 erfgoed
tot voor kort nauwelijks hoge ogen. Kwalificaties
als 'fantasieloos; bulk; punaisebouw; armoedige
trespa-platenbouw; extreem lelijk; anonieme
Oostblokbouw; schoenendozen op pootjes;
eindeloze, deprimerende sociale woningbouw'
hangen in de lucht als het om Post '65 periode
gaat. De wetenschap dat dit soort etiketten
kleven aan Post '65 erfgoed, stemt diegene met
ambitie om dit erfgoed te beschermen niet
meteen gerust. De waardering en interesse
voor de 'piepjonge' bouwkunst lijkt niet heel
groot, omdat de periode geen publieksfavoriet
is. Toch is een kentering in de waardering te zien.
En dat is maar goed ook. Door nationale op
gaven vanuit klimaatadaptatie, energietransitie
en verdichting komt erfgoed uit de periode na
1965 steeds meer onder druk te staan, terwijl
er nog geen landelijk gedekt inzicht bestaat in
de erfgoedwaarden van deze architectuur.
De geschiedenis van de bescherming van het
19e-eeuwse erfgoed en de wederopbouw
architectuur leert ons dat waardering met de
tijd groeit. Ooit niet geliefd, nu veelal omarmd.
Ook het 'onontgonnen terrein' van Post '65
architectuur schuift op en komt langzaamaan
op de radars van overheden, professionals,
erfgoedverenigingen en burgers. Door de
Rijksdienst Cultureel Erfgoed wordt het van
belang geacht dat Post '65 erfgoed breder
door burgers gedragen wordt.
In dat kader vroeg Erfgoedvereniging Bond
Heemschut mij te verkennen hoe ver gemeenten
zijn gevorderd met het inventariseren van Post '65
erfgoed en op welke manier de stem van burgers
hierin meetelt. Achterliggende wens is om zo tot
een grotere sociaal-maatschappelijke meer
waarde van dit specifieke erfgoed te komen.
In het bijzonder is Heemschut benieuwd hoe
burgers en organisaties rond het gebouwde en
aangelegde erfgoed uit de periode na 1965 een
stem en een plaats kunnen krijgen binnen de door
de overheid vastgestelde kaders en processen
rond inventarisatie, waardering en selectie, en
welke ervaringen intussen zijn opgedaan.
HEEMSCHUT
Februari 2021
34
De voormalige politiepost in Almere Haven,
ontworpen door OMA-Rem Koolhaas. Deze werd
eind 2019 opengesteld waarbij belangstellenden
een toelichting kregen op het gebouw.
