DAKPANNEN
MUSEUM
ONDER DAK
LEEUWENBURG,
AMSTERDAM
dakpa^
MUSEUM
Het gaat goed met de overname van de in
37 jaar opgebouwde collectie dakpannen van
Huub Mombers. Zie Heemschut 2020, nummer 4,
pagina 11. Onder de nieuwe naam Dakpannen-
collectiemombers wordt het grootste deel
overgedragen aan Stichting Erfgoed Arsenaal
Drenthe te Nieuw Balinge. De collectie krijgt
onderdak in een van de 22 bunkers op het
voormalige munitiedepot van Defensie.
Deze bunkers dateren uit de periode van de
Koude Oorlog in de jaren '60. De collectie blijft
beschikbaar voor bezichtiging, advisering en
educatief onderricht. Het zijn die elementen
die Mombers altijd voor ogen had....
BEWAREN, immers het dak is vogelvrij in
monumentenland en ooit komen onze
dakpannen in de puinbak terecht. Het
verzamelen en bewaren is dan de enige
redding van dit mooie Nederlandse product
met zijn interessante ontwikkelingen en
geschiedenis. Het andere deel van de collectie
gaat naar Duitsland bij Braunsweich. Daar
wordt een museum opgezet dat zich kan
voegen bij de dertien musea die daar al
zijn op het gebied van voormalige steen- en
pannenbakkerijen oftewel Ziegelei-Musee.
In vervolg op het artikel in Heemschut 2020,
nummer 4, pagina 32-33 heeft Heemschut
Amsterdam stadsdeel Oost gevraagd Leeuwen
burg aan te wijzen als gemeentelijk monument.
Diverse Post '65 kantoorgebouwen zijn alweer
gesloopt of rigoureus verbouwd. Het is daarom
van belang om voor deze periode kenmerkende
gebouwen te behouden. Monumenten en
Archeologie en de Commissie Ruimtelijke
Kwaliteit van Amsterdam gaven positieve
adviezen, doorgaans voldoende voor aanwijzing.
In het na de zomer openbaar gemaakte concept
stedenbouwkundig plan Amsteloever blijkt
Leeuwenburg volkomen ondergeschikt aan de
ambitie om hier veel woningen te realiseren.
Zo is een forse nieuwe woontoren geprojecteerd
ter plaatse van de laagbouw. De zorgvuldige
inpassing in het gebied zal bij sloop van de
laagbouw verloren gaan. Het hoge bouwdeel
mist dan de context en wordt overvleugeld
door een veel hogere toren, die niet in
verhouding is met het huidige complex.
De terecht geprezen schaal en context gaan
teniet en een geamputeerd gebouw blijft over.
Uiteraard heeft Heemschut Amsterdam in een
inspraakreactie gepleit voor behoud, maar nog
voordat officieel is gereageerd, weet men bij
het stadsdeel al dat het grootstedelijke project
in praktisch ongewijzigde vorm doorgaat en zal
Leeuwenburg om die reden geen monument
worden, alle positieve adviezen en zienswijzen
ten spijt. Deze kwestie maakt duidelijk dat
het in Amsterdam nog ontbreekt aan aandacht
voor Post '65 architectuur en het beleid in de
stadsdelen ondergeschikt is aan de belangen
van de centrale stad.
Paul Meijer, Heemschut Amsterdam
HEEMSCHUT 32
Februari 2021