Christelijk
Geen erfgoed
Het ene verkiezingsprogramma is het andere niet.
Een programma kan uiteenlopen van één A4
(PVV) tot meer dan honderd pagina's (PvdA).
Wie de documenten met elkaar wil vergelijken
ontkomt er dus niet aan om sommige zaken
tegen elkaar af te wegen en in perspectief te
plaatsen. Enkele partijen behandelen heel
specifiek onderdelen van de monumenten
sector, terwijl andere partijen erfgoed onder
de cultuursector scharen en in het algemeen
verwijzen naar toekomstplannen voor die sector.
Beschouwend kan worden gezegd dat de christe
lijke partijen in hun verkiezingsprogramma's
de meeste ruimte opnemen voor erfgoed. Te
beginnen met het CDA. Die pleit voor meer
capaciteit voor de controlerende taak van de
erfgoedinspectie in het erfgoedstelsel. Zij stelt
concreet voor om het bestaande budget voor
cultureel erfgoed op het huidige peil te houden
en wil ook actieve bescherming voor immaterieel
erfgoed zoals volksfeesten.
Ook de SGP is vrij uitgebreid. Die partij stelt in
het programma dat monumenten bij de Neder
landse samenleving horen, maar dat eigenaren
van die monumenten toch vooral eerst zelf
inkomsten voor het onderhoud van het monu
ment moeten genereren. Subsidie is daarbij
soms noodzakelijk. Specifiek pleit de SGP voor
een waarborging door de nationale overheid
van rijksmonumenten met een nationale uit
straling voor de openbaarheid en het karakter.
Daarbij wordt de Oude Kerk in Amsterdam
genoemd en het feit dat een monument niet
mag worden aangetast door exposities en
moderniseringsplannen. De SGP pleit verder
voor een terugkeer van de fiscale aftrek voor
monumenteneigenaren en het bevorderen
van duurzaamheid van mobiel erfgoed.
De ChristenUnie ziet voor de overheid vooral een
rol als hoeder van ons erfgoed. Erfgoed vertelt
volgens de partij het verhaal van de nationale,
regionale en lokale geschiedenis. De Christen
Unie pleit voor extra geld - 100 miljoen euro -
voor herbestemming en onderhoud, met name
voor kerken. Bijzonder is het pleidooi voor aan
dacht en behoud van modern, naoorlogs erfgoed.
Waar de christelijke partijen dus vrij specifiek
zijn over de toekomst van het erfgoed, zijn
andere partijen opvallend vaag of zelfs geheel
stil over dit onderwerp.
De PVV noemt het woord erfgoed niet.
Het woord kunst valt wel. De PVV pleit voor
afschaffing van alle subsidies hiervoor.
Kunst en cultuur krijgen in het programma
van BIJ1 wel veel ruimte, maar de partij noemt
daarbij erfgoed niet. In de genoemde cultuur
sector pleit BIJ1 vooral voor vernieuwing,
diversiteit en inclusiviteit. Daarvoor moet echter
wel structureel meer geld naar de sector.
Ook bij de SP is het zoeken met een ver
grootglas naar erfgoedsporen. Het dichtste bij
komt het plan voor een nationaal historisch
museum. Een idee dat overigens in andere
verkiezingsprogramma's ook opduikt.
HEEMSCHUT 22
Februari 2021
