Klantenlokker
Café J3elleuue, de 3>uni.
Indische stijl
Geen rookruimte meer
ligt, blijft het daar niet bij. 'Dit café in Vries
is een waardevol cultureel monument. Niet
alleen in bouwkundig, maar ook in sociaal-
cultureel opzicht. De veranda is daar een
niet weg te denken onderdeel van. De
nieuwe Drentse Heemschutcommissie gaat
zich inzetten voor betere bescherming van
de Drentse caféveranda's, bijvoorbeeld als
rijksmonument.'
Ook de kastelein van Onder de Linden ziet
de waarde van zijn pand. Hij heeft het onder
andere gekocht vanwege de veranda, die
hij ziet als een manier om klanten te lok
ken. Dat het onderhoud arbeidsintensief is,
neemt hij op de koop toe. Ook het interi
eur heeft hij met respect behandeld. De
jukebox en de gokkast zijn de opvallendste
nieuwe elementen.
Achter het cafégedeelte, op de plaats van de
schuur van de voormalige boerderij, is een
zalencentrum verrezen. Dat is de belangrijk
ste bron van inkomsten voor de kastelein,
die aan het café zelf niet veel meer verdient.
Maar dat houdt hij wel in ere, al was het
maar vanwege de tapkast. Daar is al een ton
voor geboden, maar dat bod wees hij af. De
Vries knikt instemmend: 'Dit is een sfeervol
Drents café. Laten we er zuinig op zijn.'
Een mooie veranda voor een boerderij in de Punt. Café Bellevue begin 19de eeuw.
geen enkele caféveranda een monumen
tenstatus.'
Van de honderden veranda's die Drenthe
ooit rijk was, ontsnapten er enige tientallen
aan de slopershamer die vooral in de jaren
zestig driftig werd gehanteerd. De Vries: 'Ga
maar kijken in Peize, Roden, Norg, Rolde of
Grolloo. In Meppel en Westerbork vind je
ook mooie exemplaren. Een café in Havelte
had een hele mooie, in Indische stijl. Die is
helaas afgebroken. Het café is er nog wel
en de veranda zie je nog op oude foto's in
de gelagkamer.'
Kun je er meteen een kop koffie of een bier
tje drinken, lijkt De Vries erbij te denken.
Een logische gedachte voor iemand die zelf
geboren is in een café: 'Dat stond aan de
Anreperstraat in Assen. Het is nu afgebro
ken en het had trouwens ook een veranda.
Het was van mijn grootouders. Mijn opa
was geen boer, maar kweker. Het idee was
hetzelfde: extra inkomsten naast wat het
hoofdbedrijf opleverde. Mijn oma was vooral
verantwoordelijk voor het café.'
Een frivole veranda voor een Drentse
boerderij, of zoals bij de grootouders van
De Vries, voor een kwekerij. Het klinkt als
een moeizame combinatie van twee totaal
verschillende werelden. De Vries ziet dat
anders: 'Drentse boerderijen hebben een
herkenbare, vaste vorm en de veranda's
passen daar wonderwel bij. Ook dat is een
reden om ze te waarderen en te bescher
men. Zeker omdat ze de laatste tijd een
nieuwe functie als rookruimte hebben, maar
die vanwege nieuwe regels van de overheid
weer dreigen te verliezen.'
Tijd voor actie en in termen van Heemschut
is dat om te beginnen een combinatie van
inventariseren, documenteren en een bij
behorende publicatie. Als het aan De Vries
Horecagelegenheid Brinkzicht in Ruinen.
maart 2020 HEEMSCHUT 33
