Special Zuid-Hollands Landschap Sinds de Tweede Wereldoorlog gaat het hard. Boeren schakelden in het kader van ruilverkavelingen van een gemengde, klein schalige bedrijfsvoering over naar groot schaligheid en intensivering. Veel van het oude landschap verdween. Om de woning nood te lenigen, bouwden we woonwijken in het landschap. De grootschaligheid van de landbouw zette door, met mais en eindeloze raaigraslan- den tot gevolg. Ook de woningbouw legde verdere claims. Er verscheen 'witte schim mel', huizen van kalkzandsteen, in randen van dorpen en VINEX-wijken doken op bij grotere steden. In de huidige tijd dreigen nieuwe ruimteclaims. We kunnen ons afvra gen hoeveel veranderingen het landschap nog aan kan. De snelheid waarmee het ver andert, is onrustbarend. Wie is er eigenlijk verantwoordelijk voor ons landschap? Wat is de waarde ervan? Hebben we recht op 'open' landschap? Wat is landschap eigen lijk? Juist het feit dat landschap veranderlijk is en onderdeel van een schijnbaar auto nome ontwikkeling, maakt het moeilijk om de vinger erop te leggen. Daarbij zijn we ons ook nauwelijks bewust van wat we al kwijt zijn, er is sprake van zogenaamde shifting baselines. Feit is dat steeds meer mensen zich ongerust maken over ons landschap. Discussies en felle protesten zijn er over 'megastallen'; 'kustbebouwing'; 'distributie dozen' en 'wind- en zonneparken.' Tegelij kertijd is de centrale overheid sinds 2010 niet meer verantwoordelijk voor ruimtelijke ordening: beslissingen worden lokaal of provinciaal genomen. Een grotere visie ont breekt. In deze landschapsspecial staan de karak teristieken van vier landschapsbescher- mende organisaties centraal. Hoe ervaren zij de stand van het landschap? Wat doen ze? Waar liggen volgens hen bedreigingen? Zuid-Hollands Land schap, in 1934 op - gericht door 'haven baronnen', met de aankoop van een eendenkooi inclusief een perceel blauw- grasland, heeft in middels een zeer stedelijk werkgebied, met Den Haag, Leiden en Rotterdam binnen de provinciegrenzen. De Stichting beheert ca. 4800 hectare, waarvan het meeste in eigendom. De terrei- Verlies van zichtlijnen in open landschap. nen variëren van de bollen- en kuststreek, van Voorne-Putten tot Goeree-Overflakkee en van de Krimpenerwaard tot de Vijfhee- renlanden. Iedere windrichting kent zijn eigen thematiek. Het oostelijke veenweide- gebied staat landelijk bekend als Het Groene Hart. 'Het is onze grote zorg dat dit geen 'hartje' wordt', aldus Hans Visser, stafmede werker van Zuid-Hollands Landschap. Er is grote spanning tussen natuur en agrarisch gebruik: door versnippering hebben beide last van elkaar. In een 'gebiedsproces', met diverse betrokken partijen, wordt gekeken of 'ruilverkavelingen' mogelijk zijn, waarbij lan derijen naar soort gebruik bij elkaar worden gevoegd. Het beschikken over grotere gebie den is voor iedereen gunstiger. In het noorden en zuiden liggen voormalige droogmakerijen en plassen. Aan de zuid kant heeft het Deltaplan, belangrijk voor 'droge voeten', rampzalig diep ingegrepen in de ecologie. Getijdebewegingen verdwenen. Voormalige leefgebieden en passages van vissen en hun voedsel werden afgesloten en zout water werd brak of zoet. Nu wordt geëxperimenteerd met het op een kier openzetten van het Haringvliet. Het 'kierbe- sluit' dat hieraan ten grondslag ligt is histo risch. In het westelijk deel van de provincie, kuststrook en achterland, is er vrees voor het landschap door bouwinitiatieven voor recreatie. Het haalde de landelijke pers. Een 'kustpact' tussen 63 partijen bepaalt inmiddels in welke delen van de kustzone nieuwe bebouwing is toegestaan en zo ja, onder welke voorwaarden. Visser: 'We moe ten nog steeds op onze hoede zijn.' Aankoop van terreinen was aanvankelijk een eenvoudige zaak, waarbij de provincie verwierf en het aan een van de natuuror ganisaties overdeed. Totdat de rechter hier, vanuit het gelijkheidsbeginsel, een stokje voor stak. Vanaf dat moment gaat aanbod van gronden via de vrije markt. Een bidbook maakt onderdeel uit van de procedure. De laatste aankoop van Zuid-Hollands Land schap - 52 hectare polder ingericht tot zoet- watergetijdegebied - werd op die manier verworven. Visser: 'Het landschap in Zuid Holland staat zwaar onder druk. Wel worden 24 december 2019

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2019 | | pagina 24