Groot Laboratorium van Shell HEEMSCHUT SI Sloop complex Nij Ylostins AMSTERDAM Amsterdam - De wijk Overhoeks - met als blik vangers en publiekstrekkers het EYE Filmmu seum en de Toren Overhoeks, nu A'dam Toren - was nog niet zo lang geleden het domein van oliemaatschappij Shell. In 1905 vestigde een voorloper van Shell zich op deze locatie voor de opslag van petroleum. In de decennia die volgen werden de activiteiten, het terrein en de bebouwing fors uitgebreid. In 2003 kocht de gemeente Amsterdam het terrein voor de ontwikkeling van de nieuwe woonwijk; waarvoor een groot deel van de waardevolle bebouwing tegen de vlakte is gegaan. Gelukkig bleven een aantal bijzondere panden, met name rondom het Buiksloterkanaal, behouden. Eén daarvan is het Groot Laboratorium, ontwor pen door architect Cornelius Abspoel. Het pand dateert van 1929, met een uitbreiding uit 1939. Het Groot-Lab heeft een strakke gevel van rode baksteen met accenten van graniet en heeft een classicistische aanblik. Het interieur bevat drie bijzondere glas-in-loodramen van kunstenaar Max Nauta, vervaardigd tussen 1939-1946. Het Groot-Lab is beeldbepalend voor het gebied en geeft het Overhoeksplein en de Badhuis kade karakteristieke gevelwanden. Met de Toren Overhoeks van Arthur Staal uit 1970 vormt het een monumentaal ensemble. Vanuit cultuurhis torisch perspectief representeert het pand een belangrijke fase uit de Shellgeschiedenis. Momenteel geniet het Groot-Lab geen enkele bescherming, terwijl voor de huidige functies in het gebouw - momenteel huisvest het pand onder andere de Amsterdamse Hogeschool van de Kunsten - aanpassingen nodig zullen blijven. Om te waarborgen dat dit gebeurt met respect voor de architectuur van het complex, heeft Heemschut Amsterdam in juni 2019 het bestuur van stadsdeel Noord verzocht om het pand als gemeentelijk monument aan te wijzen. Zo kan het Groot-Lab ook in de toekomst de vroegere industriële identiteit van het gebied blijven uitdragen. Eline Splinter actief FRIESLAND IJlst - Nij Ylostins is een wooncentrum waar zelfstandig gewoond wordt en eigendom is van woningcorporatie Elkien. Het complex, ontworpen door Van Manen en Zwart, is opgeleverd in 1972. In 1968 lanceerde de toenmalige minister van Volkshuisvesting het programma 'Expe rimentele Woningbouw'. Het doel was om het niveau van de volkshuisvesting en woonzorg te verbeteren. 64 bouwprojecten werden gesteund. Het brak daarmee met de voorlig gende vroege naoorlogse wederopbouwperi ode, waarin een zo groot mogelijke efficiëntie werd nagestreefd. In IJlst was er midden jaren '60 nog geen speciale woonvoorziening voor ouderen. De ouderenwoningen waren vaak hoogbouw met kleine kamertjes aan lange gangen of galerijen met gemeenschappelijke keukens. Stichting Bejaardenzorg IJlst en omstreken greep de kans aan om het anders te doen. Men wilde ouderen in staat stellen langer zelf standig te blijven wonen. Het wooncentrum was niet alleen voor ouderen bedoeld. Het plan gaat uit van een woning die geschikt is voor kleine huishoudens, zowel echtparen als alleenstaanden, zowel senioren als jongeren. De oude bewoners wilde men op de begane grond laten wonen, de overige categorieën waren met name op de verdieping gedacht. Door de woning te voorzien van een keuken kon men ook langer zelfstandig wonen. De projecten uit die experimentele periode staan nu voor een grote verduurzamingsop- gave. In plaats van het gebouw te renoveren en te verduurzamen kiest Elkien ervoor het gebouw te slopen en nieuwbouw te realise ren. Tegen de sloop is veel weerstand en niet alleen van de huidige bewoners, maar ook van de IJlsters. Het laatste nieuws is, dat de gemeente in gesprek is om te komen tot een definitieve oplossing met renovatie in plaats van sloop. Heemschut Fryslan en de Dryltser Kring vragen bij de gemeente Sudwest Fryslan een gemeentelijke monumentenstatus aan. Claudia Versloot september 2019 HEEMSCHUT 15

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2019 | | pagina 15