Weldra museum? Hooibergenterrein van Hasselt Hooibergen zie je weinig meer in Nederland en het hooibergenterrein bij Hasselt is zelfs het laatste van ons land. Toen het erop leek dat de zeven hooibergen op dat terrein plaats moesten maken voor een villawijkje, kwam Heemschut Overijssel in actie. Hun pro actieve aanpak lijkt succes te krijgen. Eric le G ras Hooi als exportproduct Hooibergen terrein bij Hasselt in 2017. Voor het verdwijnen van de hooibergen zijn goede redenen aan te wijzen. Koeien eten voornamelijk gras en dat is tegenwoordig verpakt in plastic balen. Paarden eten nog wel hooi, maar het aantal paarden is sterk afgenomen. Hooibergen hebben daarmee hun oorspronkelijke functie verloren en veruit de meeste boeren hebben ze opge ruimd. Wat blijft, is hun waarde als agrarisch erf goed en dat is waarvoor Adriaan Velsink, lid van Heemschut Overijssel, zich inzet: 'Voor mijn pensionering werkte ik bij de provin cie Overijssel, waar ik me bezighield met de ruimtelijke kwaliteit in relatie tot het erf goed. Zo kwam het hooibergenterrein op mijn pad en ik heb gezocht naar een manier om het te behouden.' Destijds lukte dat niet, maar als lid van Heemschut Overijssel en gesteund door een subsidie van Heemschut, waagden Velsink en zijn mede-commissieleden een nieuwe poging: 'Het terrein verrommelt en de hooibergen liggen er slecht bij. Metalen onderdelen zijn gaan roesten, er is veel ver timmerd en soms staan er alleen nog palen. Ze worden bijvoorbeeld gebruikt als opslag of schapenstal en van onderhoud is nauwe lijks meer sprake. En dan waren er ook nog plannen voor woningbouw op het terrein.' Een uniek onderdeel van de Nederlandse hooicultuur dreigt verloren te gaan: 'Hooi was in het verleden essentieel in de veeteelt en onmisbaar voor het transport. Denk maar aan de paarden van Van Gend Loos en het leger.' De kwaliteit van het hooi uit Noord west-Overijssel was uitzonderlijk hoog: 'Boe ren uit de IJsseldelta exporteerden zeventig procent van hun hooi naar de Randstad en het buitenland, zelfs naar Zwitserland.' Het hooi van het hooibergenterrein van Hasselt kwam van het land van boeren uit het stadje: 'Hun bedrijven waren gevestigd in stadsboerderijen en het stadbestuur ver bood vanwege het brandgevaar door hooi- broei de opslag van hooi bij het bedrijf. De logische oplossing was een hooibergenter rein buiten de bebouwing, zoals je dat ook vond bij andere plaatsen in Noordwest Overijssel en elders in Nederland.' 38 UT september 2018

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2018 | | pagina 38