Stralen en verzinken Dwarsdoorsnede Open Huis maar ik wilde dat er dan eerst een restaura tieplan zou worden opgesteld door gespecia liseerde vakmensen.' Inmiddels liep de aanwijzingsprocedure tot gemeentelijk monument en dit bracht een en ander op gang. Margriet: 'Vanwege die monu mentenstatus heeft De Key ingezien dat het nodig was om een doordacht restauratieplan op te stellen.' Hierover voerde Margriet over leg met onder andere de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE). Aan de hand van deze gesprekken kwam zij in contact met het staalrestauratiebedrijf Elferro uit Harlingen dat een plan van aanpak opstelde. Op basis hiervan werden aannemers uitgenodigd waarbij de keuze viel op een bouwteamver- band onder leiding van SAN Totaalonderhoud uit Amsterdam. De vakmensen uit Friesland en Amsterdam gingen niet over een nacht ijs: alle draaiende onderdelen zijn er uitgehaald, gestraald en van een speciale zinklaag voor zien die verroesting tegengaat. Corrosie- schade is hersteld en daar waar nodig zijn profielen nagemaakt. De ramen zijn voorzien (D .Q £3 <D C as "a o co E O CD CD "CD CD CD CD E CD E ra van speciaal isolerend enkel glas en de glas- in-loodvensters zijn gerestaureerd. Deze onderdelen kunnen er weer voor vele tiental len jaren tegenaan. Margriet: 'Het karakter van dit pand wordt voor een belangrijk deel bepaald door de stalen kozijnen, daarom is het zo belangrijk hier zorgvuldig mee om te gaan. Ik ben heel blij dat de woningbouwcorporatie dit heeft ingezien en bereid was te investeren in de toekomst van het pand. Zonder deze monu mentenstatus was dit niet gebeurd.' Margriet, die in het dagelijks leven onderzoe ker is bij de RCE en universitair hoofddocent aan de TU Delft, heeft zelf een kleurenon- derzoek uitgevoerd. 'Midden jaren negentig is het pand door De Key gerenoveerd en dacht men dat de kozijnen dezelfde kleur hadden als de oorspronkelijk roodbruine pri mer. Maar uit mijn verfdwarsdoorsneden en kleurvensters bleek dat de raam- en deur partijen een zacht grijsgroene tint hadden. Die kleur zie je veel op bruggen en andere industriële bouwwerken uit die tijd.' Ernstige aantasting door corrosie. Roest drukt zijn weg naar boven door verflagen heen. Deze verfdwarsdoorsnede van een buiten deur toont als eerste (onderste) laag op het staal een roodbruine menielaag die diende ter bescherming van het staal. Hierop zitten vier lichte grijsgroene verflagen. Dit zijn de originele grond- en afwerklagen. Daarboven zien we groenblauwe verflagen met een knalgele verflaag uit de jaren 1960 en 1970. De bovenste lagen zijn de roodbruine afwer kingen die in de jaren 90 zijn aangebracht. Margriet is zo enthousiast over het eindre sultaat dat zij samen met de aannemers en De Key een 'open huis' organiseert. Zij hoopt hiermee buurtbewoners en gemeenteraads leden te laten zien hoe groot de positieve uit straling van monumenten kan zijn voor een buurt. 'Het is een leerzaam proces geweest waarin ik mij als bewoner en eigenaar af en toe erg aan m'n lot voelde overgelaten. Het is jammer dat MenA (de gemeentelijke dienst Monumentenzorg) moeilijk een vuist kan maken tegen grote partijen als woningbouw corporaties. Met de monumentenstatus in de hand beschik je als bewoner echter wel over een drukmiddel om dergelijk grote vast goedpartijen te bewegen écht te investeren in zorgvuldige monumentenrestauraties.' De Wodan Verf- en Lakfabriek is in opdracht van eigenaar Jacob Martens in 1941 gebouwd door architect Lau Peters (1900-1969). Bijzonder aan de bouw van de fabriek in de Donker Curtius- straat is het gebruik van betonvleugelpalen. De met eigen verven geschilderde stalen kozijnen vormden het visitekaartje van de verffabriek. De voormalige Wodan Verffabriek is een van de laatste overblijfselen van het industriële verleden van de zone langs de Kostverlorenvaart. december 2017 HEEMSCHUT 39

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2017 | | pagina 39