Stof happen Matrix Draagvlak In artikel 16 van de Wegenwet staat dat de gemeente zorgdraagt voor de binnen haar gebied liggende wegen, met uitzondering van de wegen die door het Rijk, de provincie of het waterschap worden onderhouden en dat deze wegen in goede staat dienen te verkeren. Daarom beschikken alle gemeen ten over algemene wegenbeheerplannen. Slechts een aantal gemeenten heeft óók specifiek beleid ontwikkeld voor het beheer van onverharde wegen. Logischerwijs zijn dat vooral gemeenten met veel (bosrijk) buitengebied, zoals Ede, Ermelo en Dalfsen. De gemeente Ermelo schrijft in haar Uit voeringsnota Beheer Onverharde Wegen (februari 2016) dat ...onverharde wegen van cultuurhistorisch belang zijn vanwege de historische verbondenheid met de steden, dorpen, buurtschappen en het landschap. Veel zijn al eeuwen oud en hebben gefun geerd als belangrijke handelsweg. Markant zijn bijvoorbeeld de hessenwegen en Han zewegen. Dit zijn wegen die al in de zeven tiende eeuw belangrijke handelsaders naar Duitsland waren. Maar onverharde wegen kunnen ook oude veedriften of kerkenpa den zijn. Feit is dat ze veel vertellen over de historie van onze streek. Het gegeven dat veel van deze wegen nog uit zand bestaan is van groot belang voor de belevingswaarde van het landschap en haar geschiedenis. Ze geven een beeld van het vroeger veel uitge strektere patroon van de onverharde wegen en paden door de heidevelden, de bossen en tussen de buurtschappen. Maar de meningen zijn verdeeld over de aantrekkelijkheid van zandwegen. Wie de lokale kranten er op na spit leest ook andere geluiden, vooral uit de hoek van de recreatie ondernemers. Bij droogte laten auto's stof wolken achter en daar hebben wandelaars en fietsers last van. Naar stof happende toeristen vinden zij geen goed visitekaartje voor hun regio. 'Te veel stof kan vakantie gangers kosten', aldus Simone Kiezebrink, bestuurslid van VERON (Verenigde Ermelose Recreatie Ondernemers). Gemeenten wor stelen om de botsende belangen van bewo ners, ondernemers en recreanten tegen elkaar af te wegen. De gemeente Ede lijkt hier wat op gevonden te hebben. Begin dit jaar heeft de wethouder met de bewoners van het buurtschap Valk een overeenkomst getekend voor zelfonderhoud van de open bare ruimte. Bewoners bepalen zelf wan neer de bermen worden gemaaid en de zandwegen worden geschaafd. En mocht er geld overblijven, dan kan dat besteed wor den aan andere zaken die Valk ten goede komen. Deze oplossing past goed in het huidige tijdsbeeld van een terugtrekkende overheid die burgers meer verantwoordelijk heid wil geven over de organisatie van hun eigen leefomgeving. Maar biedt deze oplos sing voldoende zekerheid voor borging van de cultuurhistorische waarden? De gemeente Ermelo heeft als onderdeel van haar Nota Zandwegen een matrix opge steld waarin de verschillende facetten van het gebruik van onverharde wegen worden geïnventariseerd. Gegevens over de functie, vorm, gebruik (doel, intensiteit, recreatie), waarden (landschappelijk, cultuurhisto risch), draagvlak en financiële impact wor den ingevoerd. De matrix zet alle aspecten op een rij en helpt bij de afweging van belan gen. De heer Pascal Boontje, tot voor kort werkzaam voor de gemeente Ermelo, legt uit dat de problematiek erg actueel is. 'We zijn verschillende maatregelen en oplos singen aan het testen op dit moment. We zoeken naar een goede balans tussen de cultuurhistorische waarden en het gebruik. Heemschut is niet tegen verhar ding, maar wil dat bij het bepalen van maatregelen voor beheer en gebruik het cultuurhistorisch belang zorgvuldig wordt afgewogen. Voorts dat zandwegen landelijk geinventari- seerd en gewaardeerd worden. Als er in uw buurt verharding dreigt, laat het ons weten via www.heemschut.nl We reageren als gemeente pas als er een klacht binnenkomt. Dan gaan we eerst goed de verkeersintensiteit in kaart brengen. Is die laag, dan is er onvoldoende rechtvaardi ging voor verharding. In een aantal gevallen hebben we nu besloten om bijvoorbeeld in de zomer meer te sproeien tegen de stof wolken. Een andere maatregel kan zijn om alleen bestemmingsverkeer toe te laten of om een zwaarder soort zand, dat beter blijft liggen, aan te brengen. Bovendien kan ver harding weer tot andere negatieve effecten leiden, zoals meer sluipverkeer of hogere snelheden. Aanwonenden zijn zich daar niet altijd van bewust. Met de matrix willen we alle aspecten en effecten goed in kaart brengen, voordat we maatregelen nemen.' Marco Finkers van de gemeente Dalfsen is duidelijk. 'Er zijn af en toe vragen van gebrui kers om onverharde wegen te verharden. Wij leggen dan uit dat wij onverharde wegen niet verharden in verband met de landschappe lijke- en natuurwaarden. Meestal blijft het bij die eerste vraag en het gegeven antwoord.' Afhankelijk van de locatie ziet Finkers dat bewoners gevoelig zijn voor het argument dat landschappelijke en cultuurhistorische waarden zwaarder wegen dan verkeersge- bruik. Maar voegt hij daar aan toe: 'voor de gehele gemeente kunnen wij deze vraag op dit moment niet beantwoorden.' Laten wij als Heemschut dan maar een antwoord formuleren. Dit korte, maar zeker niet representatieve onderzoek, lijkt er op te wijzen dat gemeenten die een toetsingskader hebben opgesteld voor onverharde wegen, eerder geneigd zijn om onverharde wegen te laten zoals ze zijn. Een aanmoediging dus om vooral op lokaal niveau te pleiten voor een toetsingskader voor onverharde wegen. september 2017 HEEMSCHUT 9 Arnhemse Karweg met vernieuwd fietspad

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2017 | | pagina 9