Nieuws uit het Korenmetershuis
Stoelen van de regenten
Laurentiuskerk
Terug naar de oerrol
zal toenemen ten koste van de ouder
wetse autoriteit van de bouwhistoricus.
'Heemschut-vrijwilligers begeleiden naar de
nieuwe Omgevingswet wordt een belang
rijke taak voor mij. Er staat het veld iets
gigantisch te gebeuren, maar niemand weet
waar het naar toe gaat. Een ding is zeker:
met een terugtredende overheid, zowel
qua capaciteit als kennis, zal de rol van de
actieve burger voor de bescherming van ons
erfgoed toenemen. Er dreigt een enorme
willekeur te ontstaan tussen gemeenten
die wel oog houden voor monumenten en
gemeenten die dit verliezen. We gaan terug
naar de oerrol van Heemschut: bewoners
moeten weer hun eigen straatje goed in de
gaten houden.'
Christian zal zich ook gaan inzetten voor
wat zich achter de voordeur bevindt. 'Als
journalist heb ik vele uren doorgebracht in
de monumentale raadzaal van Weesp. In
die prachtige zaal van Jacob Otten Husly
realiseerde ik mij dat deze functie ooit
ophoudt te bestaan. Wie zorgt er dan voor
de schilderijen en de meubels, wie houdt
dit ensemble bij elkaar? Op het vroeg 19de-
eeuwse groepsportret in de Burgemees
terskamer zitten de regenten op dezelfde
empire stoelen als de huidige bestuurders.
Maar dat is niet vanzelfsprekend. De bur
gemeester in de jaren '90 wilde ze vervan
gen voor nieuwe. Gelukkig is dit voorkomen
mede door een actie van Heemschutter
Henk Dirkx (commissielid Noord-Holland)
en zijn de stoelen van een nieuwe bekleding
voorzien waardoor we dat mooie verhaal
van schilderij, stoelen, plek en functie nog
steeds kunnen vertellen.'
Tot slot laat Christian graag optekenen dat
hij van plan is regelmatig het land in te trek
ken om alle geledingen van de vereniging
te leren kennen. 'Daar waar het kan, wil ik
mijn neus laten zien om onze vrijwilligers te
ondersteunen.'
Interieur molen De Vriendschap.
De Laurentiuskerk in Weesp wordt gerenoveerd en krijgt nieuwe functies.
30 september 2017
We maken van het mooie weer gebruik en
gaan op een zonnig terras zitten vlakbij de
Laurentiuskerk. Deze 19de-eeuwse katho
lieke kerk wordt nu grondig verbouwd. Maar
het had weinig gescheeld of de kerk was
november vorig jaar in vuur en vlam opge
gaan. Achteraf gezien viel de schade reuze
mee, alleen de houten torenspits ging ver
loren. 'De kerk is opgekocht door een lokale
vastgoedondernemer die er als het ware
weer een nieuw monument voor Weesp van
gaat maken. Het interessante aan deze ont
wikkeling is dat- naar men zegt - de kerk een
lage waardering had gekregen vanwege een
overijverige pastoor in de jaren zeventig met
een voorkeur voor een wit, minimalistisch
interieur. Hierdoor had de kerk geen monu
mentenstatus, terwijl vrijwel alle andere ker
ken van architect Asseler beschermd zijn.
Dit heeft de realisatie van de ambitieuze
herontwikkelingsplannen zeker bespoedigd.
Sociaal gezien wordt dit een belangrijke
plek voor Weesp, maar het klopt dat er
ook monumentale waarden verloren zijn
gegaan, want de ruimtelijkheid in de kerk
verdwijnt. Het is jammer dat in discussies
met erfgoedliefhebbers soms het zwart-wit
denken overheerst: het gebouw blijft staan
óf het wordt gesloopt. Maar het mooie aan
deze tijd is dat er veel meer mogelijkheden
zijn dan vroeger. Dan is het heel jammer als
dat potentieel onaangeroerd blijft.'
Christian verwacht dat het sociaalmaat
schappelijke belang van erfgoed, zoals bij
het geval van de Laurentiuskerk, in belang
