Vrijwilliger op stap 'rrT Dit fraai gedecoreerde en materieel gave woonhuis in Gytsjerk is gebouwd in 1910. De woning verdient het om aangewezen te worden als gemeentelijk monument. alle pareltjes er in ieder geval op stonden. De gemeenteraad nam de volgende stap en er zou voor bescherming via bestemmings plannen worden gezorgd. Bij het eerste bestemmingsplan in Burgum kwam direct een tegencampagne van vrijwel aiie eige naren. Bewoners zeggen: wij zorgen goed voor onze karakteristieke panden, waar bemoeien jullie je meeEr gaan nu gelui den dat de politiek gaat aarzelen. Een kriti sche biik is prima, maar die lijst moet niet in de onderste bureaula van de wethouder' meent Paula. Zij legt uit waar het wringt. 'Aan de ene kant begrijp ik die bewoners wel. De gemeente zou er iets tegenover moeten stellen, zoals een kosteloos onder houdsadvies of een informatiebijeenkomst over verbouwen en subsidiemogelijkheden van een gemeentelijk monument. Eigenaren worden op kosten gejaagd, maar er wordt niets tegenover gesteld. Vind je het gek dat er dan weinig draagvlak is?' Naast Heemschutter is Paula ook lid van de Stichting Karakteristyk Tytsjerksteradiel. 'Met deze stichting hebben we een avond Help, ik woon in een monument! georgani seerd. Goede voorlichting is heel belangrijk. Je moet veel eigenaren bij de hand nemen en uitleggen waarom het pand waarin ze wonen zo bijzonder is. Wat kun je met zo'n pand, hoe moet je het onderhouden, hoe kan je het energiezuinig maken. En als je dan toch wilt uitbreiden, doe het dan ver antwoord, met behoud van de historische identiteit. Nu de overheid het steeds meer laat afweten, ligt er een belangrijke taak voor Heemschut weggelegd om eigenaren te informeren en te stimuleren.' Bindmiddel voor de 'mienskip' We rijden naar Paula's oude werkplek, een monumentale, maar leegstaande state. 'Het spook van leegstand duikt hier maar al te vaak op', zegt Paula als we de auto uitstappen. 'Men staat niet in de rij om een vrijkomende boerderij, oud industriegebouw of state te kopen om er een nieuwe functie in te vestigen. De stad is in, het platteland is uit'. Het klinkt zo logisch, maar met uit zicht op deze prachtige state voelen Paula's woorden extra wrang. Gelukkig eindigen we deze dag niet in mineur. Aan de keukentafel praten we nog even door over haar drijfveren. Dan blijkt erfgoedbehoud een bindmiddel te zijn om de leefbaarheid en de mienskip te verster ken. De mienskip, een Fries woord dat zich het beste laat vertalen als hechte dorpsge meenschap. 'Als commissie ondersteunen we lokale groepen in hun wens om bepaalde gebou wen of plekken te beschermen. Als je als Heemschutter dan kunt helpen om een pand of een oude dijk als de Pingjumer Gul den Halsband te behouden, dan geeft dat een goed gevoel. Je ziet wat voor belang dat voor de binding in de dorpsgemeenschap heeft. Dat is heel dankbaar werk.' Het hoofdgebouw van de Stania State staat al meer dan een jaar leeg nadat het laatste kantoor er uit vertrok. In de zijvleugels bevinden zich nog een restaurant en een woning. -V r~ag

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2017 | | pagina 30