Grondwet
stad vanaf de rivier. Ook wordt gedacht aan
een parkeergarage onder het Onafhankelijk
heidsplein.
Zulke grootschalige ingrepen moeten vol
gens Fokké vooraf aan de UNESCO wor
den voorgelegd. 'Dat is met het Cactusplan
nooit gebeurd! Pas als de UNESCO haar fiat
geeft, zou men mogen bouwen. Maar of die
instemming er komt, valt nog te bezien.'
Omdat een structuurplan en bestemmings
plan ontbreken, wordt de deur open gezet
voor 'ongewenste ontwikkelingen, dieje met
een bestemmingsplan kunt voorkomen. Bij
voorbeeld via een bezwaarschriftenpro
cedure. De huidige bouwcommissie heeft
nauwelijks invloed.'
Derde bron van zorg rond behoud van de
werelderfgoed status is de overheid die
geen of nauwelijks onderhoud pleegt aan
haar monumentale eigendommen. 'Lanti
zou een voorbeeld voor de burger moeten
zijn, maar in de praktijk is de burger bij
onderhoud en restauraties voorbeeld voor
de overheid.'
De lijst met ruïneus staatserfgoed wordt
elk jaar langer, het aantal schuttingen dat
rond de vervallen gebouwen is opgetrokken
ook. Soms staat er een billboard bij met de
tekst 'Renovatie op te leveren in....' Maar
dat jaartal is vaak achterhaald: de lands
regering blijkt een slechte betaler, reden
waarom de aannemer uit pure wanhoop de
opknapbeurt maar staakt.
Ook in juli 2014 was het spannend rond
het behoud van de UNESCO-status, maar
de VN-organisatie streek de hand over het
hart. In 2016 wordt de binnenstad opnieuw
onder de loep genomen, maar al in decem
ber van dit jaar moet blijken of uitvoering is
gegeven aan een noodplan. 'De landsrege
ring heeft in 2002 juichend gereageerd op
de aanwijzing tot werelderfgoed. Welnu, blijf
daar dan ook naar handelen.'
Een laatste en grote zorg is het brandge
vaar. Afgelopen september brandde nog
het monumentale gebouw van Min JusPol
(Ministerie van Justitie en Politie) deels uit.
Gelukkig was de brandweer er op tijd bij en
is het gebouw nog te redden.
Fokké wijst op artikel 47 van de Surinaamse
grondwet: 'Daar staat het ondubbelzinnig:
de staat bewaart en beschermt de cultu
rele erfenis van Suriname en stimuleert het
behoud hiervan. Zij zorgt voor het toeganke
lijk maken en de overdracht aan komende
generaties. Je kunt stellen dat de overheid
handelt in strijd met de wet.'
Langer dan tien jaar steen des aanstoots aan de Waterkant: de vervallen panden van het
Ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting, die inmiddels gekocht zijn door de Centrale
Zaken van Suriname.
Brand in monument in het UNESCO
Werelderfgoedgebied.
Gebeurt er dan helemaal niets goeds?
'Natuurlijk wel.' Fokké lacht. 'Suralco heeft dit
jaar z'n hoekpand aan de Waterkant schitte
rend gerestaureerd. Anderen doen hetzelfde
aan de Keizerstraat, Watermolenstraat en
de Lim A Postraat. De Art Gallery van Ready
Tex is verhuisd naar een mooi gerestaureerd
houten monument. Verder heeft Stadsher
stel drie historische gebouwen in oude glo
rie hersteld, terwijl met de restauratie van
het vierde is begonnen. Ik hoop dat dit ogen
opent. Net als de succesvolle lancering van
een erfgoedsite voor de schooljeugd, waarbij
jongeren erfgoed zeer blijken te waarderen.
Ook zijn we als SGES en Stadsherstel flink
actief op Facebook.'
Fokké hoort soms critici zeggen dat Para-
maribo's werelderfgoed vooral het Hollandse
koloniale verleden weerspiegelt en daarmee
herinneringen oproept aan uitbuiting en sla
vernij, waardoor voldoende draagvlak in de
multiculti-samenleving zou ontbreken.
'Wat wil men dan? Alleen een stad met
moderne gebouwen? Je kunt je geschiede
nis en de tastbare herinnering niet uitvlak
ken. Vergeet de toeristische betekenis van
dit deel van onze geschiedenis niet en vertel
tegelijk het verhaal van de slavernij. Die toe
rist blijkt onze historische architectuur zeer
te waarderen. Het werelderfgoed zit in elke
stadstour!'
Rob Lureman is journalist en frequent
bezoeker van Suriname.
december 2015 HEEMSCHUT 35
