Sloop, branden en verwaarlozing bedreigen UNESCO-status
De zorg voor monumenten is in Paramaribo een dossier om hoofdpijn
van te krijgen. Illegale sloop, brand, ruïneus verval en slecht passende
nieuwbouw trekken diepe sporen door het eens zo indrukwekkende
stadsbeeld. Bovendien verwaarloost de overheid haar erfgoed
schromelijk. De goeddeels withouten stad staat op de werelderfgoed-
lijst, maar hoe lang nog?
Hoofdbrekens
Werelderfgoed
Paramaribo
op de tocht
Stephen Fokké, directeur Stichting
Gebouwd Erfgoed Suriname (SGES), zucht
diep. Het zijn spannende tijden voor Para-
maribo's UNESCO-status. Al twee jaar
spreekt de VN-organisatie haar bezorgd
heid uit over ongewenste ontwikkelingen en
verlangt beschermende maatregelen. Het is
nog niet gezegd, maar het zou maar zo het
voorportaal kunnen zijn van verlies van de
prestigieuze status. Lanti (- de landsrege
ring - RL) belooft consequent beterschap,
maar tot nu toe gebeurt er weinig tot niets.
Fokké (51) is voor UNESCO site-manager van
het bedreigde werelderfgoed, zeg maar de
oren en ogen. En dat maakt dat hij oren en
ogen tekort komt. De Surinaamse hoofdstad
is volgens UNESCO 'een buitengewoon voor
beeld van de geleidelijke samensmelting van
Europese cultuur en constructietechnieken
Rob Lureman
met inheemse Zuid-Amerikaanse materia
len en ambachten'. Dat heeft geleid tot een
nieuwe eigen architectuur, met een nage
noeg ongeschonden historisch stratenpa-
troon. Deze pracht erfenis vertoont steeds
meer barsten en scheuren: monumenten of
onbeschermde, maar waardevolle gebou
wen verdwijnen en worden meestal ingeruild
voor karakterloze hoogbouw.
Jongste hoofdbrekens zijn de plannen van
projectontwikkelaar NV Cactus om aan de
westzijde van de schilderachtige Water
kant, waar de Surinamerivier tegen de kade
klotst, een winkelcentrum met hotel en par
keergarage te bouwen. In het water en op
een aangeplempt stuk rivierbodem om de
lastigste vragen over beschermd erfgoed te
omzeilen.
Stephen Fokké, directeur Stichting Gebouwd
Erfgoed Suriname.
Het ruim 1 hectare grote bouwoppervlak blijkt
door de overheid in grondhuur te zijn overge
dragen aan Cactus. Voor de duur van 40 jaar,
via een constructie die in de media bij poli
tici tal van verdachtmakingen opriep, onder
andere van corruptie en vriendjespolitiek.
Ander pijnpunt is het nog niet uitgewerkte
nieuwbouwplan voor een vervangend par
lementsgebouw op de plaats van De Nati
onale Assemblee, nu gevestigd in de oude
buitensociëteit bij Fort Zeelandia aan die
zelfde Waterkant. Dit is een vorm van nood
behuizing sinds 1996, toen het 18e-eeuwse
ministerie van Algemene en Buitenlandse
Zaken aan de toenmalige Gravenstraat door
brand werd verwoest. 'Ik houd m'n hart
vast', zegt Fokké. 'Beide bouwplannen val
len binnen het werelderfgoed van UNESCO.
Uitvoering is een aantasting van het histo
risch stadssilhouet, zeg maar het zicht op de
34 HEEMSCHUT december 2015
