Lamlendigheid Veneriete Genemuiden en Amsterdam De Achterstraat in Genemuiden, de enige straat met een rookverbod. 4"r'WAPV Dat brengt hem op de rol van Heemschut Overijssel. Van Dalfsen is opmerkelijk fel, zeker voor een voormalig lid van het open baar bestuur, die de beperkingen van over heden kent: 'We hebben twee rechtszaken aangespannen, de laatste over het Badhuis in Hengelo. Als gemeenten hun beslissingen niet goed motiveren of gewoon lamlendig zijn, dan heb ik daar geen moeite mee. Dat laatste, lamlendigheid, zie ik helaas steeds vaker.' Heemschut is hem wat te afwachtend, te veel in zichzelf gekeerd: 'We kunnen meer bereiken, zeker als we samenwerken met andere mensen en organisaties.' Hij noemt de lijst van wederopbouwmonumenten, waarvoor Heemschut Overijssel een aantal voordrachten deed die lang niet allemaal zijn gehonoreerd: 'We laten het er niet bij zitten. De zeven of acht monumenten die het niet hebben gehaald, willen we aanmel den als gemeentelijk monument.' Dat laatste vertelt hij in het buitengebied van Genemuiden, bij het gemaal De Vene riete. Eigenlijk zijn het er twee: een oud stoomgemaal, een rijksmonument, en een vervangend gemaal uitdewederopbouwtijd: 'Het na-oorlogse gemaal staat op onze lijst van wederopbouwmonumenten, maar is geen rijksmonument geworden. Het is een van de gebouwen die we op de gemeente lijke lijst willen krijgen.' Later, terug in het centrum van het Zui derzeestadje, vertelt Van Dalfsen het ver haal van de Achterweg: 'De enige straat in Nederland met een rookverbod. Dat is ingesteld nadat in 1868 een groot deel van Genemuiden afbrandde. Voor de zoveelste keer, vandaar dat er in dit stadje betrekkelijk weinig echt oude gebouwen te vinden zijn. De politie handhaaft het rookverbod niet meer, maar het is een mooie herinnering. Ook een vorm van erfgoed.' Over zijn fascinatie voor erfgoed, zegt Van Dalfsen dat hij nieuwsgierig is: 'Ik wil weten hoe de dingen tot stand zijn gekomen.' Hij vertelt over de begintijd van Genemuiden, dat in 1275 tegelijkertijd met Amsterdam stadsrechten kreeg. Op kaarten uit die tijd zie je een gelijkenis met Amsterdam, beide steden hebben een zelfde achtergrond als nederzetting aan de mond van een rivier. De Amstel voor Amsterdam, het Zwartewater voor Genemuiden. 'En wist je dat de polder Mastenbroek ten zuidwesten van Genemui den de eerste grootschalige droogmakerij van Nederland is? Een voorbeeld voor de Hollandse droogmakerijen.' Een uitspraak die toont hoe trots Van Dalf sen is op het stadje waar al zijn familie al woont sinds de dertiende eeuw, toen een voorvader van hem sneuvelde in dienst van de bisschop van Utrecht en diens nabe staanden als compensatie bij Genemuiden grond aangeboden kregen. Je kunt je zelfs afvragen, of hij even betrokken is bij de rest van Overijssel. 'Natuurlijk, wat dacht je? Heemschut Overijssel werkt voor de hele provincie. We voeren actie in Hengelo, Zwolle, Deventer, Rijssen, Kampen en Vriez- enveen, kijk maar op de website. Of ga naar Enschede, waar een leegstaande textielfa briek mede op initiatief van Heemschut is verbouwd tot een prachtig schoolgebouw.' En natuurlijk is er Genemuiden: 'Bij het opknappen van de Oude Begraafplaats stond ik eerst bijna alleen, niemand zag het zitten. Toen ik me inzette voor de restaura tie van de Prinsensluis, de sluis tussen de polder Mastenbroek en de voormalige Zui derzee, werd ik uitgemaakt voor querulant. Samen met Dirk van der Schrier van Heem schut is het uiteindelijk gelukt. Het was niet altijd even prettig, maar absoluut de moeite waard.' Tiem van Dalfsen en Eric le Gras. juni 2013 HEEMSCHUT 27

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2013 | | pagina 27