Ron Verduijn SOHK sinds 1975 'Je ziet in één oogopslag de verkaveling, de molens, de ringvaart, de stadjes en de dorpen' Ron Verduijn is sinds 2007 ontwerper bij Van Hooge- vest Architecten te Amersfoort. Hij studeerde in 2012 af aan de Academie voor Bouwkunst in Arnhem. Hij heeft onder meer ook ontwerpen gemaakt voor de herbestemming en aanpassing van de Joriskerk van Amersfoort, de Lebuinuskerk van Deventer, de Zui- derkerk van Enkhuizen en de bijgebouwen van kasteel Amerongen, de reconstructie voor de geulpoort in Valkenburg en ontwerpen voor diverse nieuwbouw projecten. Zie ook: www.vonhoogevest.nl Stichting Oud Hollandse Kerken verwerft, res taureert, onderhoudt en beheert monumentale kerkgebouwen in de provincies Noord- en Zuid- Holland. De SOHK werd opgericht in 1975 met als doel het rijke Hollandse, maar bedreigde bezit van historische kerkgebouwen in stand te houden. Niet alleen het behoud van de gebouwen staat centraal, maar ook het wekken van belangstelling voor dit bijzondere erfgoed. Zie ook: www.SOHK.nl en www.grotekerkschermerhorn.nl Grote Kerk van Schermerhorn. Foto auteurs sidieaanvragen voor restauratie ingediend. Met name het stucwerk is in zeer slechte staat. Ron Verduijn: 'Wij vatten de vraag op als een uitdaging, want de situatie is vrij onmogelijk. Een kerk die niet meer wordt gebruikt voor kerkdiensten, in een dorp dat te klein is voor de kerk. Bovendien in een voor velen onbekend gebied dat niet gemakkelijk bereikbaar is. Maar de kerk is wel goed ingebed in het dorp.' 'We hebben eerst op kerkniveau naar de opdracht gekeken. Daarna hebben we Google Earth gebruikt om te zien waar Schermerhorn precies ligt. Toen werd de bijzondere ligging van de kerk, midden in het polderlandschap met zijn prachtige, door mensenhanden gevormde verkaveling, duidelijk zichtbaar. Het is dan ook belangrijk om de Grote Kerk te zien in deze context en niet als een op zichzelf staand object.' Verduijn: 'Voor ieder bijzonder gebouw biedt zo'n aanpak kansen. Eigenlijk vormen kerk en omgeving een gigantisch monument. Zelfs de Stelling van Amsterdam raakt dit gebied. Daarmee krijgt dat kleine gebouw in Schermer horn de schaal van een heel groot landschappe lijk complex. Dat is de ene kant. Aan de andere kant zie je dat we in een tijd leven waarin grote investeringen onmogelijk zijn. Voor ons is dat een ontwikkeling die de creativiteit stimuleert en kan leiden tot nieuwe oplossingen.' Kansenkaart De drager van het plan is de kansenkaart. Deze toont de samenhang tussen de in het gebied aanwezige elementen en activiteiten. En dat zijn er veel, van boerderijen met een eigen landwinkel, een museummolen en beeldentuinen tot allerlei culturele activiteiten. 'We hebben er een overkoepelend faeiliterend plan overheen gelegd. De kansenkaart is een denkplaat, waar activiteiten op in kunnen haken en die nieuwe kansen schept. Het plan 'Land van Leeghwater' voorziet in sturing en structuur. Het gaat erom, de mensen ter plekke te brengen en om infor matie te verstrekken.' Schermerhorn heeft een belangrijke positie in het plan. Het ligt op de noordpunt, het smalste gedeelte van het Sehermereiland. Bovendien ligt de kerk aan de doorvaart tussen de Beemster (Werelderfgoed, door Leeghwater drooggelegd in 1612) en de Schermer (1635, Leegh-water) met de viertraps molenopstelling van Leegh water. De ontsluiting van het dorp is dan ook cruciaal voor het slagen van het plan. Transferium Als oplossing is gekozen voor de aanleg van een transferium, een facilitaire knoop in de polder september 2012 Heemschut 15

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2012 | | pagina 17