Noodherstel
Vriend van Hoogcruts
Troep, puin en boomstobben,
het was één grote puinhoop bij
Hoogcruts
In de gewelven van het klooster
werden grafkelders aangetrof
fen. Deze zijn in de tweede helft
van de afgelopen eeuw geruimd.
Foto Het Limburgs Landschap, Karl
Pesch Konopka
Restauratie van het complex in de oude staat
is onhaalbaar. De investeringen daarvoor zijn
zo immens, dat ze economisch niet renderend
kunnen zijn. De cultuurhistorische waarde is
echter zo groot, dat er door de Rijksdienst voor
het Cultureel Erfgoed een bijdrage toegezegd
is voor consolidatie. Hierdoor kan de ruïne voor
de toekomst behouden blijven en beleefbaar
worden voor het publiek. Het Limburgs Land
schap moet alleen al voor de komende twee
jaar zeker 300.000 euro uit de markt halen.
Dan kunnen aannemers aan het werk voor het
eerste noodherstel. Daarna volgt herstel van
de tuinmuren en restauratie van de gloriëtte,
waarvoor aanvullende budgetten nodig zijn.
Het verval moet na de consolidatie gestopt zijn.
Het Limburgs Landschap wil dat het complex
met de verschillende sporen uit de (religieuze)
geschiedenis beleefbaar wordt voor streekbe-
woners en toeristen. Zo ontstaat een mysteri
euze ruïne, een monument waar de bijzondere
geschiedenis voor de bezoeker leesbaar is. Wie
de ontwikkelingen wil volgen, kan terecht op
www.limburgs-londschap.nl
En wie echt betrokken wil worden en het
behoud wil steunen, kan Vriend worden van
Hoogcruts, door 50 euro, of meer, over te
maken op rekeningnummer 10.38.604 t.n.v.
Stichting het Limburgs Landschap te Areen
o.v.v. Vriend Hoogcruts. De Vrienden worden
op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen
en krijgen jaarlijks een vriendenexeursie, om te
zien hoe de werkzaamheden vorderen.
Het afval werd gesorteerd op metaal, plastic,
rot hout en zand met bakstenen. Containers
met afval zijn afgevoerd en de bulten zand met
stenen zijn achtergebleven. Die worden gesor
teerd op herbruikbaar bouwmateriaal.
Ontdekkingen
Er zijn op het terrein diverse hardstenen
elementen gevonden. Restanten van raampar-
tijen, dorpels en wie weet wat nog meer. Er
ligt een interessante puzzel. Bijzonder was de
ontdekking van een grafkelder. In een mangat
in een keukenvloer werd een toegang tot een
gemetselde grafkelder ontdekt. Onderzoek
wees uit dat die in de jaren '60 deels door men
sen van het voormalige tehuis is leeggehaald.
Aansluitend heeft waarschijnlijk de Oorlogsgra
venstichting de grafkelder definitief geruimd.
Alle wildgroei van bomen is uit de muren
gezaagd. Nu het complex bijna schoongeruimd
is, kunnen de stutten gezet worden om het
gebouw de noodzakelijke stabiliteit te geven.
talen korset staat, kunnen de eerste bezoekers
toegelaten worden, maar de echte consolidatie
moet dan nog starten.
Waardevol
Hoogcruts vertelt de geschiedenis van de
pelgrimage en godsdienstbeleving in Europa.
Ook zijn de gevolgen van politieke ontwikkelin
gen en diverse oorlogen herkenbaar. De ruïne
is door haar ouderdom een driedimensionaal
bouwhistorisch archief en daardoor weten
schappelijk van belang. De sfeer en de estheti
sche waarde zijn voor iedere bezoeker herken
baar. Het is ondanks de desolate toestand een
bijzondere plek, een plek met een lading. Die
is moeilijk in geld uit te drukken, maar voor
bezoekers, zoveel is duidelijk, waardevol. Een
authentieke, streekeigen waarde die volgens
velen niet verloren mag gaan.
Edmond Staal is medewerker van Het Limburgs
Landschap
De blootliggende keldergewelven zijn daarbij
wel een groot zorgpunt.
Verder kunnen steigers gebouwd worden voor
bouwhistorisch onderzoek. Doorvorst los-
gevroren bouwmaterialen zijn van de muren
gehaald en een sehuingezakt deel van de
fagade is gedemonteerd. Aansluitend zijn de
bovenkanten van de muren afgedekt, om verder
verval tegen te gaan. Zodra de ruïne in een me-
Met stevig gereed
schap werden
binnen de muren
van Hoogcruts
boomresten en
puin verwijderd.
Foto Het Limburgs
Landschap, Edmond
Staal
24 Heemschut mei 2012