Noodherstel Vriend van Hoogcruts Troep, puin en boomstobben, het was één grote puinhoop bij Hoogcruts In de gewelven van het klooster werden grafkelders aangetrof fen. Deze zijn in de tweede helft van de afgelopen eeuw geruimd. Foto Het Limburgs Landschap, Karl Pesch Konopka Restauratie van het complex in de oude staat is onhaalbaar. De investeringen daarvoor zijn zo immens, dat ze economisch niet renderend kunnen zijn. De cultuurhistorische waarde is echter zo groot, dat er door de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed een bijdrage toegezegd is voor consolidatie. Hierdoor kan de ruïne voor de toekomst behouden blijven en beleefbaar worden voor het publiek. Het Limburgs Land schap moet alleen al voor de komende twee jaar zeker 300.000 euro uit de markt halen. Dan kunnen aannemers aan het werk voor het eerste noodherstel. Daarna volgt herstel van de tuinmuren en restauratie van de gloriëtte, waarvoor aanvullende budgetten nodig zijn. Het verval moet na de consolidatie gestopt zijn. Het Limburgs Landschap wil dat het complex met de verschillende sporen uit de (religieuze) geschiedenis beleefbaar wordt voor streekbe- woners en toeristen. Zo ontstaat een mysteri euze ruïne, een monument waar de bijzondere geschiedenis voor de bezoeker leesbaar is. Wie de ontwikkelingen wil volgen, kan terecht op www.limburgs-londschap.nl En wie echt betrokken wil worden en het behoud wil steunen, kan Vriend worden van Hoogcruts, door 50 euro, of meer, over te maken op rekeningnummer 10.38.604 t.n.v. Stichting het Limburgs Landschap te Areen o.v.v. Vriend Hoogcruts. De Vrienden worden op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen en krijgen jaarlijks een vriendenexeursie, om te zien hoe de werkzaamheden vorderen. Het afval werd gesorteerd op metaal, plastic, rot hout en zand met bakstenen. Containers met afval zijn afgevoerd en de bulten zand met stenen zijn achtergebleven. Die worden gesor teerd op herbruikbaar bouwmateriaal. Ontdekkingen Er zijn op het terrein diverse hardstenen elementen gevonden. Restanten van raampar- tijen, dorpels en wie weet wat nog meer. Er ligt een interessante puzzel. Bijzonder was de ontdekking van een grafkelder. In een mangat in een keukenvloer werd een toegang tot een gemetselde grafkelder ontdekt. Onderzoek wees uit dat die in de jaren '60 deels door men sen van het voormalige tehuis is leeggehaald. Aansluitend heeft waarschijnlijk de Oorlogsgra venstichting de grafkelder definitief geruimd. Alle wildgroei van bomen is uit de muren gezaagd. Nu het complex bijna schoongeruimd is, kunnen de stutten gezet worden om het gebouw de noodzakelijke stabiliteit te geven. talen korset staat, kunnen de eerste bezoekers toegelaten worden, maar de echte consolidatie moet dan nog starten. Waardevol Hoogcruts vertelt de geschiedenis van de pelgrimage en godsdienstbeleving in Europa. Ook zijn de gevolgen van politieke ontwikkelin gen en diverse oorlogen herkenbaar. De ruïne is door haar ouderdom een driedimensionaal bouwhistorisch archief en daardoor weten schappelijk van belang. De sfeer en de estheti sche waarde zijn voor iedere bezoeker herken baar. Het is ondanks de desolate toestand een bijzondere plek, een plek met een lading. Die is moeilijk in geld uit te drukken, maar voor bezoekers, zoveel is duidelijk, waardevol. Een authentieke, streekeigen waarde die volgens velen niet verloren mag gaan. Edmond Staal is medewerker van Het Limburgs Landschap De blootliggende keldergewelven zijn daarbij wel een groot zorgpunt. Verder kunnen steigers gebouwd worden voor bouwhistorisch onderzoek. Doorvorst los- gevroren bouwmaterialen zijn van de muren gehaald en een sehuingezakt deel van de fagade is gedemonteerd. Aansluitend zijn de bovenkanten van de muren afgedekt, om verder verval tegen te gaan. Zodra de ruïne in een me- Met stevig gereed schap werden binnen de muren van Hoogcruts boomresten en puin verwijderd. Foto Het Limburgs Landschap, Edmond Staal 24 Heemschut mei 2012

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2012 | | pagina 26