Bedevaartgangers konden de lij denscultuur rond het heilig kruis en het heilig graf aanschouwen Hoogcruts vanuit de lucht, na de brand. Foto Daniel Pietinkx Dominicanessen kwamen er Franciscanen in met een opleidingsinstituut. In 1960 werd het een aantal jaren jeugdherberg en aansluitend, tot 1974, een instituut voor de opvang van gehandicapten. Het nog steeds indrukwekkende complex werd aansluitend verkocht aan een projectontwikke laar. Bij een enorme, mysterieuze brand in 1979 ging het hele complex verloren. Door plunde ringen in de weken na de brand restte slechts een ruïne die in de laatste decennia steeds verder verkruimelde. De elkaar opvolgende eigenaren probeerden telkens bouwplannen te ontwikkelen. De gemeente en monumen tenorganisaties was de trieste situatie van dit bijzondere monument een doorn in het oog. Het Limburgs Landschap werd uiteindelijk, als erkende monumentenorganisatie, gevraagd of zij een poging tot behoud durft te wagen. Met steun van de gemeente Eijsden-Margraten en de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed is door Het Limburgs Landschap een eerste plan gemaakt. Ook de provincie Limburg sloot daar bij aan. Aan het werk Het is heel begrijpelijk dat de eerste reactie van veel mensen is: wat kun je hier nog mee? Toch is ook iedere voorbijganger onder de indruk en wordt nieuwsgierig. De plek heeft een bepaalde lading. Daarom heeft Het Limburgs Landschap na uitgebreid overleg met overheden en vak wereld besloten om deze stevige uitdaging aan te gaan. De stichting realiseert zich terdege dat ze in een zeer moeilijk traject gestapt is. Maar Het Limburgs Landschap heeft er ervaring mee. In de afgelopen 80 jaar van haar bestaan is Kasteel Neercanne van bouwval tot toplocatie gerestaureerd, Kasteel Arcen werd gerestau reerd, de Volmolen te Vaals is volop in restaura tie, de windmolen in Houthuizen werd her bouwd en zo zijn er diverse andere voorbeelden van bouwkundige meerjarenprojecten van Het Limburgs Landschap aan te wijzen. Dus begint deze particuliere stichting realistisch, maar vol vertrouwen aan Hoogcruts. In de afgelopen maanden is veel gebeurd. Aller eerst is in het park al de ongewenste boomgroei weggehaald, zodat er werkruimte kwam. Met kleine graafmachines met verstevigde cabine is de afgelopen maanden stukje bij beetje de ruïne leeggehaald. Troep, puin en boomstobben, het was één grote puinhoop bij Hoogcruts. De gevel van Hoogcruts in de huidige staat. Foto Het Limburgs Landschap, Edmond Staal Detail van de gevel van Hoogcruts Foto Het Limburgs Landschap, Edmond Staal De gloriëtte is vrijwel even vervallen als de rest van het kloosterterrein. Foto Het Limburgs Land schap, Edmond Staal mei 2012 Heemschut 23 i

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2012 | | pagina 25