Zuid-Holland Te jong voor cultuurhistorie Eseherpilaren bedreigd .1 r Leiden. Het mooiste 'jonge monument', architect Mieke Rietveld. Foto Frans Hoek Leiden - Aan de Middelstegraeht in de Leidse binnenstad staat een opvallend moderne verschijning. Het staat ingepast tussen het oude pakhuis van nummer 12 en de non-deseripte nieuwbouw van nr. 22, op de plaats waar voorheen het achterste deel van de drukkerij Karstens aan de Hooigracht was gevestigd. Archi tect Mieke Rietveld realiseerde hier in de periode 2005-2007 een eigentijds wooncomplex met drie wooneenheden. Oorspronkelijk liepen de tuinen van de Hooigracht hier door tot aan de Middelstegraeht, een echt historisch referentiepunt was er dus eigenlijk niet. De maatvoering is door de belendende gebouwen geïnspireerd. Er is een terugwijkende opbouw, die de gevelhoogte aan de straatzijde in harmonie laat met het histori sche pakhuis op nummer 12. De twee bouwlagen hoge opbouw sluit aan op de hoogte van het pand op nummer 22. Het ritme in de voorgevel is geïnspireerd op dat van het pakhuis. Op de Open Monumentendagen van 10 en 11 september hebben de Historische Vereniging Oud-Leiden (HVOL) en de Stichting Industrieel Erfgoed Leiden (STIEL), in samenwerking met de gemeente een verkiezing georganiseerd van het mooiste 'Jonge Monument', in het kader van Leiden 50 jaar Monumentenstad. Jong is bij deze verkiezing gedefinieerd als: gebouwd na 1940. Aan de verkiezing konden de bezoekers van de Open Monumen tendagen deelnemen door een keus te maken uit vijf panden en complexen die door een vakjury waren geselecteerd. In de categorie woningen is dit pand als winnaar uit de bus gekomen. In publicaties over de verkiezing is door STIEL en HVOL voor gesteld het pand met de meeste stemmen onder de aandacht van de gemeente te brengen voor plaatsing op de gemeentelijke monumentenlijst. Heemschut Zuid-Holland is het daar - voor dit pand - niet mee eens. Dat is vooral gebaseerd op de zeer recente bouw van het pand, dat er een jaar of vier staat. Het is beslist een goed voorbeeld van een fraaie inpassing van een modern gebouw tussen (historische) bestaande bebouwing. Maar cultuurhistorische waarde zal het woongebouw nog moeten krijgen. Reageer bij het bericht op de website www.heemsehut.nl Den Haag. De Esscherpilaren in het Mariscollege. Foto Mare Scheidius. Den Haag - De Johanna Westerman- sehool aan de Jan Willem Frisolaan in de Haagse wijk Zorgvliet wordt met sloop bedreigd. De laatste gebruiker, het Mariscollege, heeft de school verlaten en de eigenaar, de gemeente Den Haag, wil het gebouw slopen om plaats te maken voor de komst van Eurojust (huisvesting voor het agentschap van de EU voor samenwerking gerechtelijke activiteiten). De school is gebouwd in de weder opbouwperiode. Het bijzondere is dat er in de aula van de school drie door Eseher ontworpen pilaren staan, gemaakt bij 'De Porceleyne Fles'. In het buitenportaal zijn voorts nog mozaïeken te vinden. In overleg met de Stichting Wijkoverleg Zorgvliet heeft Heem schut de situatie bekeken. Heemschut is van mening, dat het gebouw voor hergebruik in aanmerking komt. Het kan gestript worden. De aula, die een verrassende ruimte is, blijft met de Eseherpilaren binnen deze verbouw gespaard. Mocht toch tot volledige sloop worden overgegaan dan kunnen de pilaren worden uitgenomen en elders (in een door het Mariscollege te betrekken ander schoolgebouw) her plaatst worden. Rob Onel Evert de longh en Mare Scheidius februari 2012 Heemschut 7 rï'k f j - 'i li F Vi

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2012 | | pagina 9