De nieuwe serre, grenzend aan de
tuin van het Dordrechts Museum.
Foto Dirk Jan Postel
wordt verwezen naar de uitgebreide beschrij
ving in het boek dat ter gelegenheid van de
opening is tot stand gekomen: Dordrechts
Museum. De Collectie, Het Gebouw. Dordrecht
2010.
De verbouwing uit 1904 voldeed aan de eisen
van die tijd. Architect van Bilderbeek had de
tussenmuren en balklagen van Itz uit 1853
goeddeels in stand gelaten. En ook een muur
die mogelijk uit de zestiende eeuw restte.
Een veelheid van elkaar opvolgende latere
ingrepen maakten dat structuur en onderlinge
samenhang uiteindelijk ver te zoeken waren.
De trappen in de centrale hal en de vleugels
waren onmogelijk en aan vernieuwing toe. Het
museum werd te klein en voldeed niet meer aan
de eisen van de tijd.
Ambitie
De ambitie van directeur Peter Schoon is om
het museum in te bedden in de samenleving;
het te maken tot een centrum van activiteiten,
een culturele ontmoetingsplaats voor een zo
breed mogelijk publiek en het contact met
de Dordtse gemeenschap te herstellen. De
opdracht aan de architect was enerzijds om een
logische, coherente en transparante routing te
maken en anderzijds dit zodanig te doen dat
het een aangenaam verblijfsklimaat werd. Daar
naast was er het verzoek een ontwerp te maken
dat voorziet in een lounge, restaurant, audi
torium en een aparte tentoonstellingsvleugel.
Dit betekende een nieuwe aanbouw.
Dirkjan Postel: 'Een goed museum biedt zijn
bezoekers een ontdekkingstocht. Daarom
hebben we in de oudbouw een doorlopend
circuit gemaakt door beide verdiepingen, met
nieuwe trappen. In dat deel wordt de collectie
getoond. Hiernaast, in de nieuwbouw, ligt de
uitbreiding als een helder labyrint.'
Dit labyrint biedt de mogelijkheid om er op
verschillende manieren doorheen te lopen en
telkens nieuwe delen te ontdekken, zonder te
verdwalen. De nieuwbouw staat in een fascine
rend contrast tot de oudbouw.
De restauratie en transformatie van de
oudbouw toont enerzijds respect voor de
monumentale delen als balklagen, tussen- en
buitenmuren en een 16de eeuwse buitenmuur
en anderzijds boeiend contrasterende toevoe
gingen zoals de trappen en de aangebouwde
serre waarvan de glasconstructie zodanig is
dat de scheiding 'binnen- en buiten' wordt
opgeheven en het zicht op de muur optimaal in
takt blijft.
Evenwicht
Evelyne Merkx, verantwoordelijk voor het inte
rieurontwerp, ziet de noodzaak om bij ingrepen
het in een gebouw bestaande evenwicht niet
De overgang tussen nieuwbouw en oudbouw.
Foto Huib Kooyker
30 Heemschut februari 2011
