Toen ik het plan lanceerde, dacht ik: 'Dit wordt tot de grond toe afgebrand.' Twee schoorstenen resteren van het Blekershuis of Blekers- huusken. In volle omvang was dit een rijksmonument tot het, circa dertig jaar geleden, door verwaarlozing in elkaar stortte. Heemschut sprak er zijn afschuw over uit. Er zijn, niet onomstreden, plannen tot herbouw. Foto Rob Lureman Situatie jaren twintig. De korenmolen is nog in redelijke staat. De Olliemölle (rechts) is nog niet wit geschilderd. Op de voorgrond de duiktoren voor de zwemmers in de molenkolk. Foto Collectie Willem Peletier de gang te houden. Dat is nog steeds zo. Ook speelt een milieuprobleem. De eiken heiblokken, die dag in, dag uit werden gebruikt om olie uit zaad te persen maken een gigantisch lawaai. Als we weer zo te werk gaan, krijgen we de hele buurt op ons dak. Het compromis met de generator is ook voor de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed aanvaardbaar.' In de Oliemölle komt een bezoekerscentrum dat de geschiedenis in beeld brengt van de watermolen en de vele facetten van het BOS- projeet. Ook zullen op kleine schaal Achter- hoekse streekproducten worden geëtaleerd en verkocht. Openluchtbad De watermolen duikt voor het eerst in de geschiedenis op in 1303. Ze hoort dan tot de goederen van de verdwenen havezate Plee ken pol. Hoe de molen er uitzag, is niet bekend. De eerste illustratie dateert pas uit 1847. Aan het eind van de negentiende eeuw wordt Jan Helder eigenaar en sindsdien heeft die familie naam een vertrouwde klank bij de molen. Tussen 1910 en de bouw van het Strandbad (1933) wordt een deel van de molenkolk achter de stuw tot eerste openluchtbad van Winters wijk gepromoveerd. Eind jaren twintig orga niseert de familie Te Selle er zwemwedstrijden die veel bezoek en publiciteit opleveren. De eigendom van de dubbele molen is dan al gesplitst. Beide maalinrichtingen worden in diezelfde jaren twintig buiten gebruik gesteld, de molenhuizen worden verbouwd, krijgen een andere functie en een andere kleur. Het planken beschot op de Olliemölle wordt ingeruild voor witgeschilderd metselwerk, de korenmolen krijgt neogotische vensters en een steenrode invulling in het vakwerk. In de jaren vijftig is een deel van het halfvergane waterrad nog zichtbaar, het molenhuis is dan onderdeel van een uitspanning (nu restaurant De Gulle Waard) waar tot op de dag van vandaag roei boten worden verhuurd. In de Olliemölle komt een timmermanswerkplaats, die onder meer monumentenzorg als klant heeft. Nog weer later volgt de verbouwing tot ijssalon. De kwa liteit wordt anno 2010 door de generatie van toen nog geroemd. Na nog een tijdje restaurant te zijn geweest, volgt de inrichting tot woning. Compleet 'Den Helder is een idyllisch plekje, zegt Krom mendijk, 'maar het beeld is niet compleet. Daar hoort een draaiende watermolen bij. Kijk naar oude foto's en je weet wat je mist. Met de beoogde restauratie brengen we hopelijk iets van die sfeer terug.' Nog meer molennieuws uit het BOS-projeet: de stroomafwaarts in de Slingebeek gelegen watermolen van Berenschot, een korenmolen uit 1652, krijgt een tweede opknapbeurt. Die spitst zich toe op herstel van fundering, kade muren en waterrrad. Ook moet een vispassage worden aangelegd en zijn er plannen voor de opwekking van groene stroom. R. Lureman is lid van de Provinciale Commissie Gelderland. Bronnen Bezienswaardigheden in Winterswijk; Bureau Voorlichting 1984 De Whemerbeek, Winterswijk wat was en bleef; Wim Scholtz e.a., 1991 Groeten uit Winterswijk; Willem Peletier, Ver. Het Museum 1993 Een Te Selle op De Olliemölle; website Te Selle Memorabilia en Archiefstukken 2005 Plan van aanpak reconstructie dubbele watermolen Den Helder; 2009 Het BOS-projeet: een verleden met toe komst ongedateerd Weer echte Olliemölle met koolzaad; Sjoerd van der Werf, De Gelderlander, 5 febr. 2010 Nieuwsbrief Bosproject; 2010 Website: www.winterswijk.nl. oktober 2010 Heemschut 19 rnstmUk. "-I*"'" v

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2010 | | pagina 21