Critici vonden het lavet
een onvolwaardige
voorzieningeen
typisch product van
Nederlandse
FABRIEK
BAARN -.HOLLAND
m
t
HEID
OP VE
DOOR
GOEDGEKEU
£Q
Polyester
Opslag van nieuwe lavetten en
bladen op het fabrieksterrein.
Foto onder: Registratieplaatje van
de wasmachinemotor. De Ocriet-
fabriek wist het algemeen nut te
beklemtonen door de kwaliteits
kenmerken te vermelden.
zij een terrazzobedrijf, 'Stamt' geheten, met
een fabriek aan de Duivendrechtsekade.
Gezien de naamgeving moet het vanaf de
oprichting de bedoeling zijn geweest om in
Eemnes producten van 'ocriet' te gaan ver
vaardigen. Dit was een door het bedrijf zelf
ontwikkelde kunststeen, die lijkt op granito
en terrazzo, maar veel harder en slijtvasten
De traditionele granito en terrazzo werden
gemaakt door steenslag (graniet of afval uit
marmergroeven) te mengen met kalkeement,
dit hard te laten worden en
daarna te polijsten. Het ver
kregen product werd gebruikt
voor werk- en aanreehtbladen
(granito) en vloeren (terrazzo).
Hoewel deze materialen goed
waren uitgehard, bleven de
zachte, kalkachtige bestanddelen
toch kwetsbaar voor zouten,
zuren en andere oplossende en
bijtende stoffen, waardoor het
materiaal op den duur lelijk werd
en afbrokkelde.
Bij Steinke hadden ze er een
oplossing voor gevonden die
in dertig landen werd gepatenteerd: het
'ocrateren'. Dit is een proces waarbij zachte
kalkachtige stoffen worden behandeld met
fluorgas, waardoor een chemische reactie
ontstaat die zachte bestanddelen omzet in
kiezelzuur. Een bijkomend voordeel was dat
producten van gewapend beton en cement
door ocrateren veel minder onderhevig waren
aan corrosie. Een installatie om fluorgas te
produceren (de 'gasfabriek') was onderdeel van
de Ocrietfabriek. De uitvinding werd onder
meer toegepast bij de productie van oersterke
aanreehtbladen en 'lavetten', waar de Ocrietfa
briek het patent op had.
Naast lavetten produceerde Ocriet vooral
aanreehtbladen. Het bedrijf werkte onder meer
voor Bruynzeel, die in de wederopbouwjaren
veel woningwetwoningen van keukens voorzag.
Het zal geen toeval zijn dat Piet Zwart, de
huisontwerper van Bruynzeel, in 1961 de ver
bouwing van de kantine van de Ocrietfabriek
op zich nam.
De productie van aanreehtbladen veranderde
toen ocriet werd vervangen door materialen
waarin kunststoffen waren verwerkt. De rol
van cement werd overgenomen door polyes
terharsen, waardoor nieuwe
materialen werden verkregen
die onder de namen Ocron,
Chicron en Luxocron werden
gepatenteerd. Onder de naam
Chicopal werden aanreeht
bladen van multiplex en
polyester vervaardigd. Daar
naast produceerde 'Ocriet'
- de naam bleef gehandhaafd
- douchebakken, wastafels en
vensterbanken. De successen
uit de wederopbouwperiode
zouden echter nooit meer
worden geëvenaard.
In 2008 produceerde de fabriek nog steeds
aanreehtbladen, maar was het personeelsbe
stand geslonken tot 23. In augustus van dat
jaar werd in de gebouwen asbest aangetroffen
en het personeel met onmiddellijke ingang naar
huis gestuurd. Twee maanden later werd het
faillissement uitgesproken.
20 Heemschut augustus 2010
RSS1
mmm
mm
«f§P iÉ||
Vjvn.i
-X
