De Afsluitdijk richting Noord-Holland. Foto: Heemschut
laagwater geschikte scheepstypen. Dit verbaast
mij. In het verleden deed zich een vergelijkbare
situatie voor. Ook toen kreeg het IJsselmeer te
weinig water en waren er problemen met de
bevaarbaarheid van zowel de Nederrijn/Lek als
de IJssel. Deze problemen werden afdoende
bestreden door kanalisatie van de Nederrijn/
Lek.
Regelbaar
Maak de afvoerverdeling over de Rijntakken
regelbaar.
Ingeval van 700 m3/s door de Rijn zou volgens
de huidige verdeelsleutel 60 m3/s door de
Lek gaan en 340 m3/s door de IJssel. Er blijft
dan maar 300 m3/s voor de Waal over. Dat is
natuurlijk veel te weinig. Ik pleit daarom voor
kanalisatie van de IJssel en de Waal. In dat
geval kan er misschien 400 m3/s van die 700
m3/s langs de IJssel worden geleid. Dat is ruim
voldoende voor de compensatie van alle water-
ontrekkingen aan de IJssel en het IJsselmeer.
Mijn conclusie: het peil van het IJsselmeer
hoeft niet omhoog.
Bij een sterker stijgende zeespiegel is al spoedig
bemaling van het IJsselmeer noodzakelijk.
Dankzij het regelbaar zijn van de afvoerver
deling over de Rijntakken kan de IJssel en
daarmee de bemaling zoveel mogelijk worden
ontlast. Wanneer dijkverhogingen noodzake
lijk worden is het onzinnig alle dijken langs de
Rijntakken te verhogen. Het is veel voordeliger
te volstaan met verhoging van de dijken langs
de Waal en een gedeelte van de Boven-Rijn in
Nederland en Duitsland. Dit laatste is nodig
door de opstuwing die door die concentratie
ontstaat. Het alternatief is verbreding van de
Waal. Hoe het ook zij: de IJssel kan in belang
rijke mate worden ontlast, waardoor de capaci
teit van de bemaling van het IJsselmeer kleiner
wordt. Een neven voordeel is dat de tweede
fase van het plan 'Ruimte voor de rivier' bij de
IJssel achterwege kan blijven.
Belangen wegen
Eenvoudig gezien gaat het om de afweging
tussen het plan Peilverhoging IJsselmeer en het
door mij voorgestelde plan Dijkverhoging langs
Waal en Bovenrijn. Qua orde van grootte zullen
de kosten van deze plannen elkaar niet veel ont
lopen. Wanneer bij de afweging de bevaarbaar
heid van de Waal en de IJssel worden betrokken
- en niet te vergeten ook de LNC waarden, dus
de waarden van landschap, natuur en cultuur
historie - dan slaat de balans ongetwijfeld door
naar het schrappen van het plan tot het dras
tisch verhogen van het IJsselmeerpeil.
Om overbodige werken te voorkomen is het van
groot belang dat zo spoedig mogelijk over het
Deltaplan wordt beslist. Dat kan alleen wanneer
de alternatieven bekend zijn en zodanig zijn
uitgewerkt dat een verantwoorde keuze mogelijk
is.
Ir. D. van der Schrier uit Zwolle is civiel ingenieur
en was lange tijd lid van de Provinciale Com
missie Overijssel van Heemschut.
december 2008 Heemschut 23
iigisiijB
n
