Klokkenluider Arie de Groot (Oude Kerk Amsterdam) over luidklokken en klokkenluiden Brigitte Linskens - In de torens van Oude Hollandse kerken bevinden zich verschillende typen klokken: luidklokken, die met de hand of elektrisch geluid worden, slagklokken en speelklokken. Slagklokken bewegen niet zelf maar moeten aangeslagen worden om geluid te geven. Deze slagklokken boven in de torenspitsen geven de uren aan. De speelklokken zijn eveneens slagklokken maar maken deel uit van een klokkenspel of carillon. DE DRIE OUDSTE EN BEKENDSTE kerk- torens van Amsterdam, de Oudekerks- toren, de Zuidertoren en de Westertoren bezitten samen tien waardevolle historische luidklokken. Eeuwenlang speelden ze een belangrijke rol in het religieuze en maatschap pelijke leven, en ook nu nog geven zij een wel luidend aceent aan het drukke leven in de oude binnenstad. Deze Amsterdamse klokken worden nog steeds met de hand geluid. In veel andere steden gebeurt dit tegenwoordig elektrisch. Luidklokken De oorsprong van de luidklok ligt in het zeer verre verleden. In China kende men - circa 3000 jaar geleden - al uit metaal gegoten klankinstrumenten, die gebruikt werden tijdens de tempeldiensten. Ook in Assyrië, Indië en Palestina beheerste men de kunst van het klokgieten. In de Griekse en Romeinse Oudheid had de klok een sacrale en profane functie. In de tempel diende het luiden als oproep voor het gebed, daarbuiten voor het baden en de markt. Er werd geluid bij oorlog en vrede, en het klok kengelui diende als bescherming van kinderen en vee tegen boze geesten. Belangrijk voor de ontwikkeling van de klokken waren enkele pauselijke voorschriften over hun gebruik. Priesters kregen de opdracht op gezette tijden overdag en 's nachts de klokken van hun kerken te luiden. De klokken speelden dus een belangrijke rol bij de gebedstijden in de talrijke kloosters. Het luiden gebeurde op vaste tijdstippen: hieraan herinnert nog het zogenaamde angelusluiden. Ook de Oude Kerk bezit sinds 2006 weer een angelusklokje. Dit klokje is geschonken bij het 700-jarig bestaan van de kerk. Bij de opkomst van de steden kwam de klok in gebruik voor openbare doeleinden. Het Foto onder: De klokken van de Oude Kerk in Amsterdam luiden sinds eind 19e eeuw met een vallende klepel. Foto Bert Nap Foto boven: De luidzolder met de houten kruisen van de klokkenstoel en de touwen waarmee de klokken, die een verdieping hoger hangen, worden geluid. Foto Brigitte Linskens 34 Heemschut augustus 2008 'Vallende klepel geeft donkerder geluid'

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2008 | | pagina 36