Slechts deel Leidse Hout gemeentelijk monument Piet Arp - In Leiden bevindt zich een van de weinige voorbeelden van een volkspark in Nederland: wandelpark Leidse Hout. In Leiden dreigt het oor spronkelijke karakter van het volkspark verloren te gaan. Onder meer de stichting Leidse Hout Monumentwaardig probeert het tij te keren. Op Paleis Het Loo is tot en met 28 september de tentoonstelling 'Zwierig binnen de perken, De herstelde boven- tuin von Paleis Het Loo in vogelvlucht 1692 - 2008' te bekijken. In oude en recentere afbeeldingen worden daarin de geleidelijke veranderingen in de Boventuin in beeld gebracht. Een foto-expositie onder de Colon nades in de tuin licht de restaura tiewerkzaamheden toe. In de muse umwinkel is het gelijknamige boek 'Zwierig binnen de perken' als catalogus te koop 4). Meer over tuinen: eveneens tot 28 september in Paleis Het Loo een expositie over vier eeuwen land schapsarchitectuur en tuinaanleg. En: enkele keren per week kan vanaf het dak van het paleis deze zomer genoten worden van het uitzicht. GEHOOR VINDT DE STICHTING wel bij de gemeente, benadrukt drs. Marina van der Horst, voorzitter en secretaris van de stichting. Leiden plaatste dit voorjaar een van de drie parkonderdelen op de gemeentelijke monu mentenlijst, het wandelpark. Een naoorlogse uitbreiding, Bospark, wordt nog nader bekeken, maar de sportvelden vallen buiten de bescher ming. Waarmee het oorspronkelijke idee achter het volkspark verloren dreigt te gaan. Het wandelpark Leidse Hout werd in 1931 offi cieel in gebruik genomen, nadat het mede als werkverschaffingsproject en met rijkssubsidie was aangelegd. Ook de inwoners van Leiden doneerden geld voor de aanleg. Toch was onvoldoende in kas om het totaalplan van K.C. van Nes, toch al flink afgezwakt, in een keer uit te voeren. De financiering van het sportpark kwam voor rekening van de gemeente, waarbij wederom werklozen werden ingezet. Landschapsarchitect Van Nes had goed om zich heen gekeken in het buitenland voor hij op verzoek van de Leidse gemeenteraad de Leidse Hout ontwierp. Het park moest de bewoners van de arbeiderswijken ruimte geven om kennis te maken met natuur, om te kunnen wandelen en recreëren, en om er te sporten in de buitenlucht. Het initiatief kwam in 1919 van een communistisch gemeenteraadslid, Johannes Knuttel. Omdat Knuttel de term 'volkspark' denigrerend vond werd al snel vooral gesproken over wandelpark, maar wel een met volks parkeigenschappen. Een groen gebied met beplanting, ligweiden, piasvijver, theehuis, sportvelden en een muziekkoepel. In 1926 werd een Fonds voor Aanleg, Onderhoud en Beheer van Wandelparken opgericht, twee jaar later werd een 16,5 hectare groot terrein tussen de De later aangelegde atletiekbaan op het sportcom plex van de Leidse Hout. Foto Marjo Huijsmans Warmonderweg, Houtlaan en buitenplaats Oud Poelgeest beschikbaar gesteld. Wegens geldgebrek kon eind jaren '20 slechts het wandelpark worden aangelegd. Van Nes was een van de eersten die de plantengeografie in Nederland toepaste en deed dit op grote schaal in de Leidse Hout. Na de oorlog werd deze aanplant onder Van Nes vernieuwd, omdat in de Hongerwinter het overgrote deel van de begroeiing was opgestookt. Complex Na verloop van tijd was er alsnog geld om de sportvelden aan te leggen, 7 ha groot en tegenwoordig bestaande uit een topatletiek- baan, vier tennisbanen, een softbalveld en een inmiddels verlaten korfbalveld. Doordat er een jaar of tien verstreek tussen de aanleg van het wandelpark en de komst van de sportvelden werd dit door de Leidenaren niet als één geheel ervaren. In 1957 werd het Bospark (2 ha) augustus 2008 Heemschut 9 ^s-rri rn. nov ilnti/j n VAN PAjÉÉfè HVTI.OO .fNjfeÓÊ) VLOCHT f«<S 'TT tmk Karakter volkspark in gevaar :.n 1 f h c#

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2008 | | pagina 11