Wacht De Holland nog herstel? Dordts kontoor van Van Ravesteyn in gevarenzone Hans Bollebakker - Is er hoop op herstel van 'De Holland', parel aan de kroon van het oeuvre van architect Van RavesteynDe gemeente Dordrecht heeft het pand in 1987/88 van sloop weten te redden. In 2004 verwierf Dordrecht De Holland om de ontwikkelingen op deze locatie zo veel mogelijk te sturen, waarbij één van de ambities is: behoud en herstel. De Holland staat nu onder voorwaarden van ondermeer cascoherstel te koop. orgwekkend is het ontbreken van de monumentenstatus; het is zaak dat dit vóór verkoop wordt gerealiseerd. Want nu nog kan met betrekkelijk weinig wijzigingen zowel in- als exterieur volgens de originele en nog aanwezige (werk)tekeningen worden hersteld en gereconstrueerd. Een functie? Wat te denken van een informatie- en documentatie centrum over en voor stad, eiland en regio, voor architectuur, bouwkunde, ruimtelijke ontwikkeling en stedelijke vormgeving, een en ander met riante expositiemogelijkheden? Het kantoorgebouw De Holland (1937) is een stijlbloempje naar ontwerp van Sybold van Ravesteyn (1889-1983) in opdracht van de NV Brandverzekerings Maatschappij 'De Holland van 1859'. Anno 2006 staat het pand er deplorabel bij. Herhaaldelijke wijzigingen die tot doel hadden 'aanpassing aan de nieuwe functie' zijn daar de oorzaak van, voerden tot 'onbruikbaar' en tenslotte de leegstand. Hoe mooi begon het ooit, toen Van Ravesteyn een ontwerp maakte waarvan iedere architect droomt dat eens te kunnen realiseren. Hij ontwerpt niet alleen het gebouw, maar ook het interieur: meubels, tapijt, ornamenten en beeldhouwwerk. In de literatuur is uitgebreid aandacht aan zijn oeuvre besteed, ondermeer door architect ir. Kees Rouw, en door Scharlemann Et Koudijs. Onderstaande gege vens zijn mede ontleend aan deze auteurs. Stijlopvatting De voor 'De Holland' typerende stijlopvatting kan wellicht worden geduid als wortelend in de Amsterdamse School en De Stijl, maar excellerend in de toepassing van de principes van het Nieuwe Bouwen. Licht, lucht en ruimte, maar dan in gebogen lijnen en een vleugje zwierige ornamentiek, zoals de beel dengroep boven de ingang van Willem van Kuilenburg. Het personeel werkte er aan lange tafels in één grote, lichte ruimte. Een ideaal werkklimaat, goed van verhoudingen, transparant, toegankelijk en laagdrempelig, hetgeen kenmerkend is voor Van Ravesteyn's oeuvre zoals het Utrechts Centraal Station (1936-1939; gesloopt 1970-1972) Kunstmin (1938-1939) en diergaarde Blijdorp (1938-1940). De opvatting dat architectuur een kunst is, waarin de schepper ook vrij moet zijn de eigen opvattingen weer te geven is door 1. Plattegrond S. van Ravesteyn. Collectie AMEV, Utrecht. Citaat uit Rouw 1988, p 29. 2. Ontwerp oostgevel. S. van Ravesteyn, uitbreiding 1952, niet gerealiseerd. Gemeente Dordrecht, Bouwtoezicht. Citaat uit Rouw 1988 p. 40 3. Vooraanzicht hoofdingang zuid-zijde. Opname augustus 2006. Foto Marco de Nood. 20 Heemschut oktober 2006

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2006 | | pagina 22