na restauratie
Exterieur Kasteel
Oud-Wassenaar
oogt weer
Vincent Collette - Onlangs heeft het imposante Kasteel Oud-
Wassenaar te Wassenaar een grootscheepse restauratie aan
het exterieur ondergaan. Aanleiding was de slechte technische
staat van de gevels. Hierdoor vielen decoratieve, natuurstenen
blokken naar beneden; meer dreigden te vallen. Door herstel is
dit gevaar geweken. En Oud-Wassenaar oogt weer mooi voor
de gasten van dit 'partycentrum'.
1. Voorgevel van Kasteel
Oud-Wassenaar na de restauratie.
Foto's afkomstig van Architecten
bureau De Kat, 's Gravenhage
0 ud-Wassenaar heeft als gebouw een
relatief nog jonge geschiedenis, pdrachtgever
was Cornelis Jan van der Oudermeulen, een
telg uit een vermogend koopliedengeslacht
en stalmeester in buitengewone dienst van
koning Willem III. Van der Meulen gaf in
1875 aan architect Constant Muysken
(1843-1922) de opdracht tot bouw en inrich
ting van Oud-Wassenaar voor hem en zijn
vrouw, Julia Ewouda gravin van Randwijck.
De bouwlocatie was het reeds bestaande
landgoed Oud Wassenaer, dat in de periode
1867-1869 door de gebroeders Van Malsen,
aannemers uit Den Haag was gebouwd.
Stilistisch koos Muysken in zijn ontwerp voor
de zogenoemde Delftse Renaissance, een
synthese van Hollandse en Italiaanse
renaissance. Deze neostijl was een vinding
van Muyskens hoogleraar in de bouwkunde
te Delft, Eugen Gugel. Voor de nodige
inspiratie bestudeerde Muysken de architec
tuur in Italië, waar hij tussen 1872 en 1876
verbleef. Eenmaal terug in Nederland zaten
'hem de nobele vormen en verhoudingen der
Italiaanse Renaissance nog zuiver in het
hoofd'.
Gesamtkunstwerk
Het architectonisch resultaat mocht er zeker
zijn! Het landhuis had in zijn omvang en met
zijn hoektorens en -paviljoen, risalieten en
samengesteld dak 'meer het karakter van een
kasteel dan eene villa'. Oud-Wassenaar is
typologisch en stilistisch een voorbeeld van
een 19e-eeuws Gesamtkunstwerk in
Nederland. Hierbij zijn exterieur en interieur
tot in de details als een totaalconcept ont
worpen. Het ontwerp werd een hoogtepunt
in het oeuvre van Muysken. Middelpunt
binnen is de vierkante, ruim 160 vierkante
meter grote hal van twee verdiepingen hoog,
waaromheen de overige vertrekken zijn
gegroepeerd. Deze ruimte, ideaal om gasten
te ontvangen, doet denken aan de binnenhof
van Italiaanse renaissancepaleizen, maar dan
overdekt.
In 1910, 6 jaar na het overlijden van Van der
Oudermeulen, veranderde de bestemming van
woonhuis in die van een hotel-restaurant.
Het huis heeft sindsdien zijn horecafunctie
behouden. Daarvoor onderging
Oud-Wassenaar in de loop der tijd een aantal
verbouwingen en aanpassingen. Zo volgde in
1910-1912 een uitbreiding van logeer
vertrekken aan de zuid-oostzijde en van een
grote zaal aan de achterzijde naar ontwerp
van de bekende Haagse architect J.J. Brandes.
In 1929 maakte men deze zaal tweemaal zo
groot. Ook kwamen er extra voorzieningen
door aanleg van terrassen en tennisbanen.
Uiteraard vonden er in het hotel feesten
plaats, maar ook concerten en lezingen. Elke
zomer waren de terrassen en gazons druk
bezet. Kasteel Oud-Wassenaar kon thee
schenken voor maar liefst 1500 gasten. En in
de winter serveerde men bij de diners binnen
bewerkt ijs, dat uit de vijvers was gehakt en
in een kunstmatige grot op het landgoed
werd bewaard. In de jaren dertig begon het
hotel internationale faam te krijgen als 'pied
a terre voor vorsten en groten der aarde'.
Zo verbleven er in verband met de begrafenis
van Koningin Emma zeventien Duitse vorsten.
Ter gelegenheid van het huwelijk van Prinses
Juliana en Prins Bernhard in 1937 logeerden
er Duitse en Indische gasten. Tot de laatsten
behoorde Javaanse vorst Pangeran Adipati
Ario Mangkoe Negoro VII, adjudant in bui
tengewone dienst van Hare Majesteit de
augustus 2006 Heemschut 9
