f I
december 2005
Actief
NOORD-HOLLAND
St. Luciaklooster Bennebroek
Bennebroek - Het is alweer ruim 2 jaar geleden,
dat het Cuypergenootschap onze commissie
vroeg samen met andere plaatselijke historische
verenigingen ons ongenoegen kenbaar te
maken over de voorgenomen sloop van het
bijzondere St. Lucia-kloostercomplex in
Bennebroek. We maakten daar al melding van
in het augustusnummer van ons tijdschrift. De
laatste actie,die wij onlangs verrichtten, resul
teerde in een bezwaarschrift bij de commissie
voor de behandeling van bezwaarschriften van
het ministerie van O.C en W. Voor de zitting
van die commissie op 6 juli werden wij tot onze
verbazing en die van onze medestanders, die
wel waren uitgenodigd, niet opgeroepen. De
reden daarvan bleek te liggen in een interne
miscommunicatie binnen Heemschut zelf.
Jammer dan ook, dat wij er geen getuige van
konden zijn, want de zitting is desondanks
geheel verlopen zoals we ook verwacht hadden.
Weliswaar adviseerde de commissie niet posi
tief over de aanvraag van de andere partijen, het
complex op de rijksmonumentenlijst te zetten.
Omdat onze commissie die mogelijkheid al
gering achtte, hebben we dat verzoek in ons
bezwaarschrift niet ondersteund. Wel heeft de
commissie van O.C en W. echter ons bezwaar,
dat de negatieve adviezen van gemeente en
rijksdienst zo slecht onderbouwd waren,
gegrond verklaard.
Op grond van die ondeugdelijke adviezen heeft
de staatsecretaris van O.C en W. haar dus even
slecht gemotiveerde negatieve standpunt inge
nomen. Zodoende kreeg dus ook de staatsecre
taris te horen, dat gemeente en Rijksdienst hun
huiswerk over moesten doen.
Het is teleurstellend, dat onze commissie door
gebrek aan interne communicatie geen deel
meer uitmaakt van de bezwarenprocedure voor
het kloostercomplex.
Beeckestijn Velsen nog even niet in
de verkoop
Velsen - De voorgenomen verkoop van het
achttiende-eeuwse landgoed Beeckestijn bij
Velsen gaat in elk geval voorlopig niet door. Al
ruim een jaar staat het plan van de plaatselijke
wethouder Van der Hulst om de buitenplaats
met landschapspark per 1 november particulier
te verkopen onder druk. Die druk van vele ook
politieke partijen, actievoerders en van onze
commissie daarvan af te zien en andere wegen
tot behoud te zoeken, is zo groot geworden,
dat de beslissing tot verkoop in elk geval tot
1 januari wordt uitgesteld.
De voornaamste reden voor Velsen het land
goed af te stoten is - u raadt het al - kostenbe
sparing voor de gemeente. Vele partijen wezen
erop, dat er nog wel andere middelen zijn dit
erfgoed voor de toekomst veilig te stellen dan
Landgoed Beeckestijn in Velsen. Foto Henk Vijn
uitlevering aan de markt. Alleen al de 85 vrij
willigers die het landgoed gratis onderhouden
en dat al jaren gedaan hebben, raak je in hun
hart door dit puur financille argument te
gebruiken bij de uitruil. Om nog maar te
zwijgen over de vele kunst-en cultuurminnen-
den die de herinnering aan dit unieke buiten,
dat steeds is opengesteld voor bezoek of
allerlei functies en evenementen, voor ogen
staat.
Het mag verbazing wekken, dat pas onlangs
ook de provinciale politiek wakker is geworden.
Verbazing zeer zeker, omdat het juist het
provinciaal bestuur in het verleden was, dat
mede door de huisvesting van haar culturele
raad op dit landgoed, blijk gaf van haar liefde
voor dit cultuurbezit. Wat die huisvesting
tevens betekende voor de vele museale functies,
culturele happenings, tentoonstellingen, beel
denroutes en andere evenementen, laat zich
gemakkelijk raden.
Er is inmiddels en groep Vrienden van
Beeckestijn geformeerd, die met de website
www.beeckestijnmoetopenblijven.nl steun
vergaart voor het behoud van een goed toegan
kelijk landgoed.
Jan Derk Gerritsen
In Mem ori am J an Meuwissen
Geheel onverwacht is op zaterdag 24 septem
ber onze bestuurscollega Jan Meuwissen op
zestigjarige leeftijd overleden. Een niet te
geloven en nauwelijks te bevatten bericht.
Immers, op woensdag 21 september hadden we
elkaar nog getroffen in de vergadering van het
bestuur van de Commissie Limburg. Jan was
goedgeluimd, want hij zou kort daarna afreizen
naar Spanje om daar van een vakantie met zijn
vrouw te genieten. Bij aankomst in Malaga
echter werd hij onwel, waarna hij ter plaatse
overleed.
Jan is zes jaar commissielid geweest. Zijn
toetreden volgde op zijn overstap in 1997 van
directeur grondzaken van de gemeente Echt
naar hoofd Bouwzaken, Kunst en Cultuur van
het bisdom Roermond, waar al vanaf zijn
kindertijd zijn hart lag. Op die manier kon hij
zowel vanuit zijn professie als zijn belangstel
ling voor monumenten pal staan voor het wel
en wee van die monumenten. Hij was daarin
actief en zeer bevlogen. De combinatie van
rollen kon ook tot bijzondere resultaten leiden.
Jan was onder meer adviseur van de bisschop
pelijke Stichting Kruisen en Kapellen en heeft
vanuit die rol zijn bijdrage geleverd aan het
prachtige standaardwerk 'Monumenten van
Vroomheid'dat onlangs bij het vijftigjarig
jubileum van de Stichting is verschenen.
Jan was een fijne collega, die je altijd vriendelijk
tegemoet trad. Hij was bescheiden, maar ook
vasthoudend in zijn optreden en kon vanuit zijn
beroep een deskundige inbreng leveren. Het
kan niet anders dan dat we hem als persoon en
als bevlogen deskundige zullen missen. Het
doet altijd pijn als iemand 'in het harnas' sterft,
want dat betekent steeds, dat het te vroeg is. Dit
geldt natuurlijk vooral voor zijn vrouw en
familie. Zij staan nu voor de moeilijke taak de
weg naar de toekomst opnieuw te zoeken. Wij,
de collega's van Jan, wensen zijn vrouw en
familie daarbij veel sterkte toe.
Ad Bokhorst
In memoriam drs. Herma M. van den Berg
Op 29 september is Herma M. van den Berg op
87-jarige leeftijd in Utrecht overleden. Zij was
medewerkster van de Rijksdienst voor de
Monumentenzorg, deed onderzoek en publi
ceerde in de RdMz-serie Monumenten van
Geschiedenis en Kunst. Haar specialisatie was
de bouwkunst in Friesland.
Daarnaast zijn er tal van artikelen van haar
hand verschenen. In bundels en tijdschriften
waaronder KNOB-bulletin en Heemschut.
Beroemd zijn haar artikelen over het werk van
J.P. van Baurscheit en het raadhuis (=Van
Dishoeckhuis) van Vlissingen. Haar vooruit
ziende stellingname, reeds in 1956 gepubli
ceerd, met betrekking tot verplaatsing en
herbouw van het Van Dishoeckhuis is nog
steeds actueel en maakt recent weer onderdeel
van het discours uit.
Herma van den Berg behoorde tot de groten
van de wetenschappelijke poot van de monu
mentenzorg als (de opsomming is niet uitput
tend): E.H. ter Kuile, M.D. Ozinga, C.J.A.C.
Peeters, I.Q van Regteren Altena, C.A. van
Swigghem, J.J. Terwen en C.L. Temminck
Groll. Allen hebben tenminste één kenmerk
gemeen: ook na hun pensioen gaan ze gewoon
door en ze blijven langdurig actief in hun
vakgebied.
De monumentenbescherming heeft veel aan
haar te danken en profiteert nog steeds van haar
onderzoekswerk.
Hans Bollek akker
-
