29 december 2005 Heemschut Regel 8: De relatie bestaand en nieuw. De essentie van de historische stad is per definitie: de afleesbaarheid van de geschiedenis. Oud en nieuw moeten op elkaar reageren en kunnen elkaar versterken. (Rechtbank, Utrecht) Regel 9: Stadsverfraaiing. Een extra in de inrichting van de openbare ruimte. Stadsverfraaiing begint met zorgvuldigheid. (Vrouwe Justitiaplein, Utrecht) is, maar tijdens de discussie met zaal en forum leden gaat het al heel snel wel over mooi en lelijk. Gelukkig is de Historische Vereniging niet van mening dat de aantrekking van historische steden in de eerste plaats ligt in de middel eeuwse of zeventiende-eeuwse bebouwing. 2e zien het ideale ook of juist in de menging van bebouwing uit verschillende historische perio den en de hedendaagse tijd. Waar bij ontwikke ling en vernieuwing van de stad het bestaande altijd als uitgangspunt geldt, zodat de aflees baarheid van de geschiedenis gewaarborgd is. De stad als historisch proces. Of, zoals architect Hubert-Jan Henket de toehoorders als advies meegaf: 'buit de toekomstwaarde van het verle den uit'. Transformatie van een stad is wellicht de moei lijkste opgave, die helaas voor vele ontwerpers niet interessant blijkt. Zij ontwerpen immers het liefst een monument voor zichzelf. Een monument dat vaak plaatsonafhankelijk lijkt te zijn ontworpen. En feitelijk overal, behalve in een historische stad geplaatst kan worden. Wat levert het op Toepassen van de regels impliceert het vermo gen om op langere termijn te kunnen denken over de complexiteit van de stad en de kwaliteit van het openbare leven. Welke gemeente kan en wil dit? Zijn gemeenten, die graag met grote namen in de architectuur en stedenbouw scher men, eigenlijk wel bereid de plannen tegen de 'gouden regels' te houden? Houden ze de 'mcdonaldiseringsprocessen' van de binnenste den tegen? De regels klinken keurig, behoudend en statisch. Steden zijn dat niet. Een ideale stad zal toch zeker een levendige stad zijn. Een span nende en onvoorspelbare stad met prachtige architectuur. Een flexibele stad die de bewo ners en bezoekers inspiratie geeft en in vervoe ring brengt. De culturele stad waar altijd iets te beleven is. De stad die ademt. Hoewel, dat klinkt ook vaag. Iets voor Heemschut? Alle opmerkingen nemen niet weg dat het een loffelijk streven is, de ideale groeiende, histori sche stad op papier te zetten. De regels kunnen als leidraad, uitgangspunt of in ieder geval als geheugensteun dienen. Duidelijk is dat bouwen en veranderen in een stad niet zomaar kan. Maar hopelijk wisten we dat al. De regels zijn voor Heemschut nog onvoldoende om één op één over te nemen en uit te dragen. Moet het krachtiger? Zijn de regels te behoudend? Zijn foto's nodig ter verduidelijking? Laat op www.heemschut.nl weten wat uw ideale stad is! Annette Lieth is redacteur van Heemschut

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2005 | | pagina 31