Kasteel Ten Hove 25 En verder Brand is erger Column De Vlietwoning beschermd Trots op Peutz Onbeschermd Groningen 5 36 38 40 Bad Domburg oktober 2005 Heemschut 3 Boerderij De Vlietwoning in Naaldwijk is erkend als Rijksmonument, maar de zorgen blijven. Er is geen geld voor restauratie en op enkele meters afstand ervan komt een rotonde. 22 Mijnstof verdoezelde lange tijd de werken van Peutz. Nu alles wordt afgestoft zijn de inwoners van Heerlen weer trots op hun architect. 33 Koop je een vervallen kasteel, vind je een deel van het oude archief terug op zolder. Dat materiaal vormde het eerste gereedschap voor het kostbare herstel, waarvoor veel liefde, kennis en doorzettingsvermogen vereist was. Beschermd stadsgezicht in Groningen wordt aangetast en verdwijnt zonder dat de gemeente kan ingrijpen. Achter een aantal gevels zitten middeleeuwse casco's verscholen. Die zijn vogelvrij; ontwikkelaars kunnen bouwen in het stadsgezicht en slopen waar dat zo uitkomt. 27 Na talloze procedurekwesties begint eindelijk de restauratie van Badhotel Domburg, een van de parels van Walcheren. 31 Heemschut Actief Publieksevenementen Nieuwe uitgaven Ledenservice Er hoeft maar een klein probleem de kop op te steken en er wordt gemakkelijk een eind gemaakt aan de slepende discussie met de dooddoener 'Brand is erger'. Soms is een felle vuurzee eigenlijk maar beter. Een voorbeeld van dit laatste is het prachtige, voormalige rijksmonument Van Dishoeckhuis in Vlissingen. Dat stadspaleis ging een kleine twintig jaar geleden verloren na een tientallen jaren lang doorsmeulend bureaucratisch vuur. Na die tragische sloop blijkt iedereen te hebben verloren. Niet alleen de monumenten beschermers, die aanvankelijk dachten het pleit met glans te kunnen winnen, maar die aan alle kanten gepasseerd uiteindelijk instemden met sloop en herbouw op een andere plek. Inmiddels weten we dat het slopen voortvarend ter hand werd genomen, herbouw daarentegen was al snel geen optie meer. Er was in de laatste jaren voor de komst van de aannemer te veel van het monument verloren gegaan. De opdrachtgevers voor de sloop verloren uiteindelijk ook. Het monument moest plaats maken voor uitbreidende industrie, die inmiddels zijn heil alweer ergens anders heeft gevonden. De sloop was - achteraf - helemaal niet nodig geweest. Slechts door een opeenstapeling van elkaar opvolgende feitjes was het lot van het Van Dishoeckhuis onontkoombaar geworden. Indien de gemeente Vlissingen, nadat het Van Dishoeckhuis niet langer in gebruik was als stadhuis, een goede tijdelijke bestemming had kunnen vinden voor het gebouw was het monument misschien minder in verval geraakt als nu door zeer langdurige leegstand wel gebeurde. Juist dat voortgaande verval en daar door oplopende herbouwkosten was voor het Rijk uiteindelijk aanleiding toch maar sloop toe te staan en subsidie voor herbouw te schrappen. Zo viel vrij onverwacht definitief het doek. Twintig jaar later bekijkt Vlissingen hoe het industriële terrein van de werf De Schelde - na eeuwen scheepsbouw aan de stad kan worden teruggegeven. Daarbij valt het oog automatisch op de plek waar ook al eeuwenlang het Van Dishoeckhuis stond. Als er al een moment is om een herinnering aan dat monument terug te brengen in Vlissingen, dan is dat nu. Te veel van het oorspronkelijke gebouw is verloren gegaan of deels elders hergebruikt, maar de ruimte is er - nog - wel. Iets van de monumen tale contour zou als eigentijdse echo of knipoog op de oorspronkelijke locatie kunnen terugkeren. Er zou zelfs veel meer kunnen: de gedetailleerde tekeningen van voor de sloop zijn er ook nog! Na een vernietigende vuurzee wordt onder dit soort omstandigheden soms besloten tot herbouw van het gekoesterde monument. Na een minstens zo slopende bureaucratische fik is herbouw eigenlijk nooit meer bespreekbaar. Dan is brand niet erger. Piet Arp

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2005 | | pagina 5