Het versterkte Huis Ten Hove in Grathem Onderhoud en restauratie van kastelen is voor particulieren een vrijwel onmogelijke opdracht. Er is veel liefde, kennis en doorzettingsvermogen voor nodig en reken op een levenswerk. Ook in het geval van Huis Ten Hove is dat niet anders. Maar het kasteeltje had geluk. De nieuwe eigenaren Dolf en Carla Meijerman hergaven hergaven het pand zijn historie. Hans Bollebakker oktober 2005 Heemschut 25 Kasteel Ten Hove is een rijks- en provinciaal monument, gelegen in Grathem. Zoals vrijwel alle kastelen, en ook oude huizen, dateert het uit verschillende perioden, die overigens aan het zicht zijn onttrokken. Datering van panden is het werkveld van de bouwhistorie. Van grote waarde daarbij is, als kap en kelders nog in takt zijn. Bij Ten Hove is dat gedeeltelijk het geval. Een kelder in de westelijke vleugel bevat twee lampennissen en een tongewelf, de daarboven liggende keuken op de bel-etage heeft een muurdikte van ca. 150 cm. Het is niet uitgeslo ten dat dit deel dateert uit het vierde kwart van Voorzijde 17e eeuws hoofdgebouw met schilddak. Dolf Meijerman met echtgenote Carla in de hal van hun kasteel. Foto's Marco de Nood Binnenplaats met zicht op keukenvleugel en toegangspoort (r). de 16e eeuw en behoort tot het oorsponkelijke, versterkte huis. Het voorhuis is eerder begin- 17e eeuws, en heeft een schilddak met een inte ressante kapconstructie met gebogen korbeels. Bouwsporen in natuursteen zijn nog zichtbaar van eerdere ramen en een afgeschuinde hoek. Bouwhistorisch onderzoek zal moeten uitwij zen of hier ooit en toren heeft gestaan. Wel heeft visitatie door drs.ir. W.Kuyper van de RdMz plaats gevonden. Het pand is vierkant gebouwd om een binnenplaats en aan de zuid en oostzijde nog omgracht. Aan de noordzijde is de toegangspoort, die uitkomt op het vierkante binnenplein van de boerderij, een veel voorkomende bouwwijze in het Limburgse. Bij eerdere verkoop in de tweede helft van de 20e eeuw zijn kasteel en boerderij in verschillende handen gekomen. De boerderij is vervolgens in appartementen opge splitst en wel op zodanige wijze, dat deze monumentaal gezien nog slechts morfologische waarde heeft. Archief gevonden Anders is het bij het kasteeltje. Dat is in 1990 aangekocht door Dolf Meijerman, die zich voorstelde om na zijn pensionering als direc teur van het Historisch Museum Rotterdam, een meer rustig bestaan te kunnen leiden. Dat viel zwaar tegen. Bij aankoop was het pand in deplorabele staat. Vóór hem was er een kroeg in gevestigd en dat had er niet bepaald goed aan gedaan. Grote op doek geschilderde wandschil deringen waren verdwenen, onderhoud was achterstallig, het interieur treurig. Dolf Meijerman begon met onderzoek naar de historie van pand en bewoners. Hij had geluk, want hij vond veel foto's, documenten en voor werpen die uit het huis afkomstig waren. Zoals ondermeer materiaal over de oorspronkelijk uit Luik afkomstige familie De Bounam Ryckholt die het kasteel vier generaties in bezit heeft gehad. Hij legde een collectie aan van alles wat uit Ten Hove afkomstig was. Op basis hiervan kon de binnenzijde in tamelijk oorspronkelijke staat hersteld worden. De verdwenen schilderingen trof hij op verschil lende plaatsen bij nieuwe eigenaren aan. Een van hen schonk hem een viertal doeken. (zie foto hal). In de eetkamer kwam na strippen een muur met stucwerk te voorschijn in een ondefinieerbare kleur. Beschadigd, maar prach tig in zijn eenvoud. Dat zijn precies de elemen ten die het patin van de tijd weergeven. Dolf Meijerman tast dat niet aan; van hem mag het blijven. Maar de kosten die met restauratie zijn gemoeid waren een rib uit zijn lijf. Daar stond ook wat tegenover: zijn naspeurin gen en het daarop gebaseerde herstel heeft Ten Hove zijn geschiedenis teruggegeven. Dat is een zeldzaam fenomeen. Kasteel krijgt historie terug

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2005 | | pagina 27