Strijd om HBS-A verloren
Johannes van der Weiden
De Raad van State heeft gesproken. De HBS-A aan de Zijlvest
in Haarlem mag afgebroken worden. Op 19 januari 2005 deed
de Raad zijn langverwachte uitspraak in het geding over het
Raaksplan. Het was aangespannen door de Stichting De Hoeksteen
en de Stichting Landschap, Architectuur en Stedenbouw, en
werd ondersteund door Heemschut en de Vereniging Haerlem.
Hoewel de bezwaarmakers op een aantal ondergeschikte punten
gelijk kregen, zag de Raad geen aanleiding de sloop van de
voormalige HBS-A, de MULO en de Christelijk Gereformeerde
Kerk (de 'Hoeksteenkerk') tegen te houden. En daar was het
toch in de eerste plaats om te doen. De Haarlemse gemeenteraad
liet er geen gras over groeien en besloot snel na de uitspraak tot
sloop.
Het gaat om het eerste grote project van
ir. L.C. Dumont, de eerste directeur van de
Dienst Gemeentewerken. Voor een groot vrij
gekomen terrein van de voormalige gasfabriek
langs de Raaks en de Oude Zijlvest ontwierp
hij een stedenbouwkundig plan, alsmede de
gebouwen voor de gemeentelijke vijfjarige
HBS (de latere HBS-B) in 1906, de MULO in
1907 en de HBS met driejarige cursus (de latere
HBS-A) in 1912. Voor de gevel van de HBS-B,
in neo-Hollandse Renaissancesstijl als een
verwijzing naar de bloei van de steden in de
Gouden Eeuw, kreeg hij in 1907 de eerste
prijs van de Maatschappij tot Bevordering der
Bouwkunst. De Dienst was nog klein, maar
Dumont omringde zich met bekwame mensen,
zoals de architect J. van Noppen en de beeld-
De HBS-A aan de Zijlvest in Haarlem mag van
de Raad van State afgebroken worden. Cultuur
historisch belang moet wijken voor economisch
belang. Foto Henk Vijn.
Hoe Haarlem zijn eigen
bloeiperiode uitwist
mm m
T"'
tmmtmwr, tp mi,
6»
