Ervaren vakmensen werven voor het restauratiewerk, dat wordt steeds moeilijker. De St. Willibrorduskerk in Sappemeer heeft het handig opgelost. De kerk trok een groep jongeren aan als stagiairs bij het restaureren van de kruiswegstatie. Tineke Vooijs ging een kijkje nemen. Tineke Vooijs februari 2005 Heemschut 33 De St. Willibrorduskerk in Sappemeer is gebouwd in 1872-1873 naar een plan van P J.EL Cuypers. Het interieur met fraai metsel werk bevat een nog vrij complete neogotische inventaris, doordat de parochie te arm was om veel te veranderen en te vernieuwen. In 1972 waaide de torenspits van de kerk, het dak werd vernield. Door de verkoop van de dakleien kwam er geld beschikbaar voor het herstel van toren en kerk. In 1973 werd de torenspits opnieuw geplaatst en het dak bedekt met singles. Deze dakbedekking begon echter reeds na tien jaar te lekken en was er in de jaren '90 zo slecht aan toe dat het interieur door vocht werd aangetast. Begin negentiger jaren werd beslo ten tot een totaal restauratieplan. In 1994 is het dak van de kerk hersteld en voorzien van nieuwe leien. Na het herstel van de toren, de muren en de hemelwaterafvoeren was in 1999 het interieur aan de beurt. De gewelven en muren zijn schoongemaakt en hersteld, evenals de tegelvloer en de glas-in-loodramen; het priesterkoor is weer in zijn oorspronkelijke staat teruggebracht. Stagiaires restaureren kruiswegstaties in de Sint Willibrorduskerk te Sappemeer. Foto's Anna Huizinga. Kruiswegstatie Nu is de Kruiswegstatie aan de beurt, afkomstig van het atelier van Eugène H. de Fernelmont te 's-Hertogenbosch en in 1902 aangebracht. Op het ogenblik werken vier leerlingen van een opleiding voor restauratieschilder van het CIBAP, een MBO -vakopleiding te Zwolle, aan het herstel van de Kruiswegstatie. Zij volgen een stage onder leiding van de restaurateur Engelhard Velthuis te Stadskanaal. De restau ratie is mogelijk dankzij een subsidie van het TBI-Fonds in Amsterdam. Een voorwaarde voor de verstrekking van de subsidie was dat leerlingen in het restauratievak zouden deelne men aan dit project. Dit betekent niet dat het restauratieproject nu goedkoper kan worden uitgevoerd. Het is een leerproject, restaurateur Velthuis begint elke ochtend met een werkbe spreking: de leerlingen krijgen dan instructies en uitleg over de werkzaamheden en de mate rialen die ze gebruiken. In het begin gaat het werk langzaam. Bijvoorbeeld het schoonmaken van de kruiswegstaties gaat met water en zeep. Dat moet heel zorgvuldig gebeuren. In het begin waren de leerlingen bang het patina van de verf en de beelden zelf te beschadigen, ze werkten daardoor heel langzaam. Nu ze erva ring hebben, durven ze wat meer en gaat het schoonmaken sneller. Ook leren de leerlingen het herstellen van de beelden. De beelden zijn bevestigd met ijzeren pinnen die door roest zijn uitgezet, wat scheu ren in de beelden heeft veroorzaakt. De scheu ren worden dichtgemaakt. Ook ontbreken er delen: hier ontbreekt een kop, daar een hand, daar een neus. Kopieën moeten de ontbrekende delen vervangen. De leerlingen leren kopiëren met behulp van mallen, die ze eerst zelf gemaakt hebben. In de St. Willibrorduskerk in Kloosterburen is een identieke kruiswegstatie in goede staat aanwezig. Hierdoor kunnen alle ontbrekende onderdelen worden nagemaakt. Daarna worden de herstelde en vernieuwde delen weer opgelijmd en bijgeschilderd en voorzien van een beschermlaag. Tenslotte volgt het conserveren van de houten lijsten die door houtworm zijn aangetast. De ontbrekende stukken worden vernieuwd. Dik tevreden De leerlingen zijn erg tevreden over hun stage omdat ze hier in de praktijk leren wat restaure ren inhoudt: het schoonmaken met water en een neutrale zeep, materiaalkennis, het omgaan met gereedschappen, het maken van mallen, het gieten met gips, schilderen van gips, ijzer roestvrij conserveren. Ze leren ook hoe je de kennis over restauratie uit oude boeken kunt halen waarin oude technieken en materialen beschreven worden. Ze vinden dat ze hier in een paar weken veel meer leren dan op school. Voor de school is het ook een goede ervaring. Het is moeilijk om goede stageplaatsen voor leerlingen te krijgen waar ze veel kunnen leren. Hier worden de leerlingen persoonlijk bege leid. Het zou mooi zijn als er meer van deze opleidingsprojecten zouden kunnen volgen. Er is nog veel restauratiewerk te doen in de St. Willibrorduskerk: herstel van het houtsnij werk, herstel van de beelden, aanbrengen van sjablonen op de wanden van het priesterkoor en de restauratie van het torenportaal. Hier liggen mogelijkheden voor het opleiden van nog meer leerlingen in een tijd dat er zoveel behoefte is aan ervaren restaurateurs. Drs T. Vooijs is PR-medewerker van Heemschut Groningen. Stagiairs restaureren St. Willibrordus in Sappemeer

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2005 | | pagina 35