Op de bres voor waterstaatkundige
monumenten
Henk Nieuwenhuis
Portret van Dirk van der Schrier
Drieëntwintig jaar zit ir. D.M. van der Schrier al in de provinciale
commissie Overijssel van Heemschut. In die periode ijverde hij
vooral voor behoud van bedreigde waterstaatkundige objecten.
Van der Schier weet als oud- Provinciaal Waterstaats-man de vele
waardevolle sluisjes, bruggen, watergangen en gebouwen te
vinden en te waarderen. Omdat hij ook tien jaar voor de VVD in
de Zwolse gemeenteraad zat, weet hij ook uitstekend de weg in
de politiek.
6
Heemschut
oktober 2001
Dat kwam (en komt) hem allemaal goed van pas
bij zijn acties tegen dreigende afbraakplannen:
'Voor het vak actievoeren bestaat geen recept,
het is steeds weer anders. Goed geïnformeerd
zijn is punt één, je moet drommels goed weten
waar je 'tover hebt
En dat wist Van der Schrier dan ook. Hij
bestookte waterschappen, Waterstaat, provin
ciebestuur en gemeenteraden met brieven vol
doorwrochte argumenten. Men kon hem zoge
zegd niet gauw met een kluit in het riet sturen.
Van der Schrier had altijd al veel belangstelling
voor historische geografie, zeker als het om de
waterhuishouding ging. 'In Overijssel werd,
zeker voor de oorlog, weinig gedaan op het
Dirk van der Schrier op de door hem geredde
spoorbrug in Zwolle-zuid.
gebied van historisch onderzoek als het om
waterstaatkundige zaken ging', meent Van der
Schrier. 'De waterschappen wilden destijds
weinig doen aan het behoud van de eigen
monumenten, ze gingen er vanuit dat het hun
taak niet was...'
De waterstaatkundige werken kregen pas na de
oorlog meer aandacht; de waterhuishouding
veranderde, onder meer door de aanleg van de
IJsselmeerpolders en de verlaging van de water
stand. Veel van de vaak eeuwenoude sluisjes en
zijltjes hadden geen duidelijke functie meer, ze
werden overbodig en dus in een hoog tempo
afgebroken. Doordat later ook de Provincie
zich voor de waardevolle oude bouwsels
inzette, kreeg Heemschut de tijd mee bij het
voeren van acties voor het bewaren van de
historische objecten.
Stenen dijk in Hasselt
'Het eerste succes was de Stenen Dijk in
Hasselt', meldt Van der Schrier vergenoegd,
'dankzij ons ijveren kreeg die dijk de status van
rijksmonument.
Daar kwamen in de loop der jaren nog heel wat
successen bij. Zo bleven dankzij hetniet-afla-
tende en taaie actievoeren de Markenzijltjes
bestaan, evenals de Rademakerszijl en in
september 1997 kwam daar de uit 1826 date
rende Prinsensluis in Genemuiden bij. Een
mooi succes was ook de restauratie en verplaat
sing van de ijzeren vakwerkbrug in de spoorlijn
Zwolle-Almelo. De in 1881 gebouwde spoor
brug zou afgebroken worden, maar Heemschut
kon dat verhinderen. De brug ligt nu als voet
fietsbrug in Zwolle-Zuid.
Een fraai wapenfeit vindt Van der Schrier nog
altijd dat de 3,6 kilometer lange zeedijk rond
het landgoed Den Alerdinck II dankzij zijn
historisch speurwerk op de provinciale monu
mentenlijst werd gezet.
Het lukt overigens niet altijd, zo is Van der
Schrier bang dat de in zijn ogen volkomen
nutteloze keersluis bij Zwolle toch gebouwd zal
worden: 'Een volstrekt zinloze zaak! Het is een
blamage voor de Nederlandse waterbouw!
Maar het plan wordt wél doorgezet.
Van der Schrier wil binnenkort ook namens
Heemschut aandacht vragen voor een tweetal
leuke draaibruggetjes in de Dedemsvaart. Wat
hem ook dwars zit, is de slechte staat van
onderhoud van het schepradgemaal Broeken en
Maten (een rijksmonument). Het werd destijds
wel gerestaureerd, maar het gemaal valt onder
de gemeente Kampen en die doet er volgens
Van der Schrier niets aan. Dus alweer een
komend actiepunt.
H. Nieuwenhuis is PR-medewerker van Heemschut
Overijssel.
