Interieur: stiefkind en zorgenkind Anne-Marie ten Cate 'A thing of beauty is a joy forever' 'Leven in toen; vier eeuwen Nederlands interieur in beeld' is het lijvige document, dat de Interieurmanifestatie 2001 heeft opgeleverd. Of het beoogde doel, meer aandacht voor en bekendheid over het historisch interieur, bereikt wordt, zal de toekomst leren. 34 Heemschut De manifestatie werd rondom de Open Monumentendagen georganiseerd en dat heeft tot veel extra aandacht in de pers geleid. Tal van foto's uit 'Leven in toen' verschenen in dag- en weekbladen. En al die aandacht is hard nodig, want het historische woonhuis interieur is nog lang niet stiefkind af. Sterker nog, het zal voorlopig ook nog wel het zorgenkind van de monumenten zorg blijven. Stortbak Fons Asselbergs, directeur van de Rijksdienst, en Robert de Haas, oud-directeur van de Rijksdienst Beeldende Kunst (inmiddels opgegaan in Instituut Collectie Nederland met aan het hoofd Rik Vos), besloten al enkele jaren geleden hun krachten te bundelen op het gebied van het historisch interieur. Aanleiding was een met een prachtige lambrisering gevulde stortbak langs een van Amsterdams grachten, jaren geleden. Dat beeld herhaalt zich nog steeds. Gelukkig is de huidige inrichtingsmode weer meer romantisch van aard (wit is uit, kleur is in), daarin passen oude interieuronderdelen heel goed. En als ze er niet meer zijn worden ze eenvoudigweg (na)gemaakt. Gespecialiseerde timmerbedrijfjes kunnen de vraag nauwelijks aan. We leven momenteel immers weer in een hoogconjunctuur. Die conjunctuurschomme lingen waren in het verleden niet anders. Armoede en economische malaise zijn zegenin gen voor het interieur, terwijl voorspoed en rijkdom, zoals we bijvoorbeeld aan het begin van de vorige eeuw kenden een drang tot vernieuwen teweeg bracht. Interieur Hofje van Nobtet te Haarlem in de spiegel. Foto Stichting Manifestatie Historisch Interieur oktober 2001

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2001 | | pagina 36