Steenbakkerij Randwijk Anno 1839
Maakt alle soorten
vormen en stenen zoals
- Vechtformaat
U I i - Rijnformaat
- IJsselformaat
- Hilversumsformaat
- Romaansformaat
- Lilliput 1
- Lilliput 2
- Kloostermop
- Friese drieling
- Kraalstenen
- Keelstenen
- Tekst- en ornament
stenen geëngobeeird
- glazuren
Wilt u meer informatie?
De nog enige klassieke
steenbakkerij waar het
gehele productie pro
ces ambachtelijk wordt
uitgevoerd.
Dat maakt ons tot dè
specialist en fabrikant
van restauratiestenen
en bijzondere soorten
voor geheel Europa.
Tel.: 026 47 22 389 ofwww.steenbakkerij-randwijk.nl of e-mail: steenbakkerij.randwijk@wolmail.inl
gen, een jaar of vier geleden hebben we het
laatste stuk gerealiseerd. Maar je kunt niet
steeds maar weer dijken verhogen. Want als er
dan iets gebeurt, is het einde zoek. Men vroeg
zich daarom af of we bepaalde gebieden buiten
de bandijken niet konden gebruiken als retentie.
Eén keer in de zoveel honderd jaar kan er iets
ergs gebeuren. Bij een dijkdoorbraak zijn de
gevolgen niet te overzien. Het gebied tussen de
beide bandijken met de uiterwaarden ertussen,
vaak honderden meters breed, heeft nu al een
waterbergende functie. Je kunt het maaiveld in
de uiterwaarden verlagen. Je kunt het nodige
aan de rivier doen, zodat het water er sneller
doorheen kan. Maar in een uitzonderlijk geval
is dat niet voldoende. We moeten het water in
het gebied buiten de bandijken tijdelijk op
kunnen vangen. Een soort inundatiegebied.
Het is ontzettend jammer dat we iets aan het
prachtige landschap doen. Maar we kunnen er
niet onderuit.'
Onlangs kwam een inrichtingsplan Rijnwaartse
Uiterwaarden gereed. Met de uitvoering van de
natuurontwikkeling werd vervolgens de
Landinrichtingscommissie Gelderse Poort
Oost belast, waarvan Louis Weersink voorzit
ter is.
Overigens was de overproductie van de landbouw
destijds geen argument voor natuurontwikke
ling. Dat speelde tien jaar geleden nog niet.
Millingerwaard
Voorloper op het gebied van natuurontwikke
ling is de Millingerwaard, dat net buiten het
gebied van de Landinrichtingscommissie ligt.
Het Wereld Natuur Fonds wist de grond van
de polder te ontpachten en aan te kopen, gehol
pen door de omstandigheid dat er maar één
eigenaar was. En zo ontstond vanaf 1993 een
landschap dat zowel verguisd als bewonderd
wordt. Een gebied met veel waterplassen,
wilgen en meidoorns, met bomen en struiken,
dan weer grasland, vlak of glooiend, waar uit
gezette gallowayrunderen en konikpaarden het
gras op natuurlijke wijze kort houden, met
ooibossen, waar eveneens uitgezette bevers de
oevers in toom houden. Geen vierkante meter
is hetzelfde. Het soort landschap dat oorspron
kelijk zou hebben bestaan. Delen van de
Millingerwaard staan nu in de winter onder
water, en vallen 's zomers weer droog. Voor de
recreanten kwam er een theehuis, je kunt er
doorheen fietsen, wat vroeger niet kon. 'Ik ben
er verschillende keren geweest,' zegt Weersink.
'Mijn vrouw en ik vinden het mooi. Er gaat
geen jaar voorbij zonder dat we er een wande
ling maken. Met veel plezier.'
Zweiter Hand
In Duitsland wordt daar anders over gedacht.
De helft van de Gelderse Poort, zo'n 10.000
hectare, ligt in Duitsland, dus vergelijken is
zinnig. In het buurland krijgen de boeren jaar
lijks honderden guldens van de overheid per
hectare als ze geen akker van hun weiland
maken. En ze verdienen nog eens honderden
guldens als ze kleine weilandjes niet samenvoe
gen of als ze het gras voor een bepaalde datum
niet maaien. Op die manier wordt het cultuur-
landschap in stand gehouden. En laat er geen
misverstand over bestaan, dit cultuurlandschap
wordt buitengewoon gewaardeerd. Velen
willen het karakteristieke patroon van wei
landjes en akkertjes, door heggen van elkaar
gescheiden, en met weidevogels, zoals wulp,
snip, porseleinhoen, voor geen goud voor een
natuurlandschap inruilen. Vanuit bescher
mingsoogpunt - je beschermt iets waardevols
dat al eeuwen bestaat - komt dit veel meer in
de buurt van de Heemschutg edachte. Natuur
ontwikkeling? 'Natur aus zweiter Hand,'
noemen de Duitsers dat.
'Wat is natuur?,' zegt Louis Weersink. 'We
kennen bijna geen natuur. Je probeert de
natuur te evenaren. Toen Rijksweg 50 aan
gelegd werd, zei iemand op e en bijeenkomst
dat je toch zuinig moest zijn op het Tellegenbos,
bij Beekbergen. Rijksweg 50 moest er maar
omheen. Toen stond er een man van 90 op. "U
hebt nu uitgelegd wat het Tellegenbos is, ik
weet hoe het ontstaan is. Want ik heb de eikels
zelf nog uitgezaaid".'