16
Heemschut
Park zuidzijde. Foto auteur. oorspronkelijke aanleg nog te herkennen aan de zicht
lijnen, dit blijft onaangetast. Het ooit bestaande
productiebos en de door Van Baurscheit aangelegde
tuinen waren in 1984 al lang niet meer aanwezig. Er
wordt van afgezien om die opnieuw aan te leggen.
Voor de aanleg van de botanische- en bloementuinen
aan de oostzijde wordt tuinarchitecte Elisabeth de
Lestrieux aangetrokken. Landschapsarchitect Jacques
Wirtz richt de formele tuin aan de westzijde in en
ontwerpt de herinrichting van het park aan de zuid
zijde. Daarvoor laat hij de aanwezige dennen en
sparren kappen, handhaaft grote partijen rhodo-
dendrons en plant in complementaire kleuren azalea's
aan.
Functie en beleving
Een particuliere restauratie op dit niveau behoort tot
de zeer grote zeldzaamheden en het ondersteunt
andermaal de stelling dat een gebouw slechts dan
behouden kan blijven indien een adequate functie
voorhanden is. Het gebruik van kasteel en bijgebou
wen is in feite bedrijfsmatig maar de eigenaar heeft het
lief en wil er zelf tussen wonen. Deze combinatie is
ideaal, immers de kunstvoorwerpen worden versterkt
door een ruimte waar hedendaagse en historische
kwaliteiten samensmelten, waar Brusselse pergolatapij
ten en schilderingen afkomstig uit het Antwerpse huis
van de bankiers Fugger met 20ste-eeuwse schilderijen
van Fontana en Tapies, aziatica, archeologische kleino
den en hedendaagse glaswerk tot één schoonheidsbele
ving samenvloeien. Doordat er in geleefd wordt, geeft
dat een extra dimensie die de tijd overstijgt, een conti
nuüm en dat is precies wat Vervoordt met Van
Baurscheit verbindt. Deze integratie maakt ook moge
lijk dat topstukken uit de Europese cultuur naast een
eenvoudige hedendaagse glazen karaf kunnen staan.
Schoonheid als dimensie van ruimte en tijd! Het is de
totaalbeleving die Axel Vervoordt fascineert, die hij
uitdraagt en waarvan hij anderen deelgenoot wil laten
zijn. Dat is ook de functie van de open dagen, waarop
iedereen welkom is, die het kasteel wil bezichtigen.
Drs. Bollebakker is bestuurslid van Bond Heemschut.
De titel markgraaf (markies) wordt gedragen door diegenen die
een mark besturen, d.i. een grensgebied dat met de verdediging
van het achterland belast is.
Literatuur
Aut. Var., Karei V1500-1558. Antwerpen 1999. Uitgave
Mercatorfonds. Losse bijlage: Stamboom Karei V.
Arren, P., Van Kasteel naar kasteel, deel 2. Hoopboom 1987,
pp. 219-227.
Baudouin, F., Jan Peter van Baurscheit de jonge, architect, 1699-
1768. Lier 1995, pp. 101-113/205-237.
Bergh, J. van den, Algier tot s-Gravenwezel. Enkele historische
aspecten van de parel der Voorkempen. s-Gravenwezel 1991, pp. 92-
104.
Bollebakker, H., Het Van de Perrehuis in Middelburg gerestaureerd.
In: Heemschut, april 2000/no. 2, pp. 8-16.
Breedveldt Boer, l.Nl.,jf.P. van Baurscheit. en Le bon gaout in de
Nederlandse architectuur. (In voorbereiding, academisch
proefschrift.)
Caenegem, R.C. van en H.P.H. Jansen, De Lage Landen van
prehistorie tot 1500. Amsterdam/Brussel 1978, p. 379.
Kalf, J., De monumenten in de voormalige Baronie van Breda.
Utrecht 1912, pp. X-XIIL
Leemput, W. van, Het 's-Gravenwezel van weleer. Parel der
Voorkempen. 's-Gravenwezel 1998, pp. 33-37.
Roy, Jacobo Le, Notitia Marchionatus SRI. Hoe est Urbis etAgri
Antverpiensis. Amsterdam 1678, pp. 229-232; 477.
Tijs, R., Tot Cieraet deser Stadt. Antwerpen 1993. Uitgave
Mercatorfonds, pp. 254-256, 394.
december 2000