Vrijwel schone lei voor
Enschedé-complex
wsmm
Jan-Derk Gerritsen
Na jaren van strijd tegen de oorspronkelijke plannen voor het
Enschedé-complex nabij de Grote Markt in Haarlem
(bestemmingspan de Appelaar) heeft Heemschut - voorlopig -
de strijdbijl neergelegd, want men gaat terug naar af.
Henket
8
Heemschut
december 2000
Het Teylers Museumverbinding tussen oud en nieuw. Foto Sybolt Voeten.
Geen schouwburg meer in het plan. De oude
hebben we mede met de Vereniging Haerlem
gered van de slopershamer en prijkt nu op de
Rijksmonumentenlijst. De rechtbank wordt
beduidend lager. Het Concertgebouw kan
verbeterd en uitgebreid worden. Het woord is
nu aan en het vertrouwen heeft nu architect
Hubertjan Henket. Wat we van hem tot nu toe
gezien hebben stemt tot tevredenheid. Wel
hadden wij - en hij met ons - liever niet de
laatste smet op de schone lei gezien: het
gewraakte gat in de Damstraatde geplande
ingang van de ondergrondse parkeergarage.
Ook tot groot verdriet van Henket heeft de
democratie (Haarlemse gemeenteraad) daartoe
in ondoorgrondelijke wijsheid besloten. (Zie
hierover ook de actieberichten op pag. 18.)
Als een monnik werkt Hubertjan op zijn
kantoor in een soort klooster in de bossen bij
het Brabantse Esch, waar zoiets als een klooster
zelfs na de ontkerstening nog steeds niet
misstaat. Een klooster, met dit verschil, dat er
veel licht van buiten wordt toegelaten. Teken
tafels hebben dat nu eenmaal meer nodig dan
altaren. Maar contemplatie is er voelbaar. En
hoorbaar, als hij daar in het interview, dat we
met hem hadden uiting aan geeft. Hij is een
leerling van Aldo van Eijck. Werkte voor hem
onder meer in Peru. Voor de Finse architect
Pietila later in Koeweit. Vier jaar lang in
Londen. Bij Casde Park Dean Hook bijvoor
beeld draagt hij in grote mate en met succes bij
aan de redding van Covent Garden Market en
is hij directeur van de Housing Renewal Unit in
de Britse hoofdstad. Vanaf 1976 vestigt hij zich
in Nederland en is onder meer hoogleraar
Architectuur aan de T.U. in Delft. Zijn refe
rentielijst is te lang om daar zelfs maar het
voornaamste - dat wordt dan ook maar wille
keurig - uit te selecteren. Je wordt ook niet
voor niets recentelijk genomineerd als hoofd
architect voor de uitbreiding van het
Rijksmuseum in Amsterdam.
In 1999 krijgt hij de Prins Bernhard Cultuurprijs
voor zijn totale oeuvre. En - voldoende reden
hem voor de Appelaar te vragen - ontvangt
Henket de Haarlems Dagblad Cultuurprijs en
de Zink Award voor de uitbreiding van het
T eylersmtiseum
Teylersmuseum
Dat gerealiseerde ontwerp oogst alom veel lof,
ook van de bevolking dit keer, die niet gewend
was over de keuzes van het Haarlemse gemeen
tebestuur de loftrompet te steken. Het leek ook
een onmogelijke opgave op die lokatie en aan
palend aan het gesloopte Enschedé-complex
extra ruimte te creëren voor een museum, dat
zo enig in zijn soort is. Henket: 'Teylers had
een nieuwe impuls nodig. Dat betekent bijna
