Korte berichten Hillegom heeft Wilhelminahek terug Pinetum Blijdenstein bedreigd EXPOSITIES In memoriam J.E. van der Wielen februari 1999 Heemschut 19 ZUID-HOLLAND Hillegom Op de Houttuin, het plein in het dorpscentrum van Hillegom, prijkt sinds 12 sep tember jl. weer een hek om de Wilhelminaboom. Een replica van het originele zeskantige hek; prachtig donkergroen met vier rood met gouden medail lons met de beeltenis van koningin Wilhelmina. In 1898 werd, zoals in zoveel plaatsen, in Hillegom een linde boom geplant, herinnering aan de inhuldiging van koningin Wilhelmina. De boom staat nog steeds op de Houttuin, maar het gietijzeren hek dat er aanvankelijk omheen stond, is in de jaren '30 verdwenen. De Stichting Vrienden van Oud Hillegom wilde dit hek echter graag terug en heeft daarom het i nitiatief genomen voor een inza melingsactie onder haar dona teurs, sponsors en het plaatselijke bedrijfsleven. Het herdenkingsjaar 1998 leek de Stichting Vrienden van Oud Hillegom hiervoor een mooie aanleiding. Honderd jaar geleden kostten de boom en het hek samen honderd gulden. Dat is vandaag de dag wel wat duurder geworden en een gietijzeren uitvoering zou hele maal onbetaalbaar zijn. Het nieuwe hek is een smeedijzeren replica van het originele hek, compleet met vier medaillons waarop het hoofd van de jonge koningin Wilhelmina staat. De totale kosten van het hek be droegen 18.000 gulden, die geheel konden worden betaald uit de opbrengst van de inzamelingsac tie. Het hek is er gekomen door de medewerking van alle Hillegom- mers, die certificaten kochten ten bate van de actie Wilhelminahek. Met het herplaatsen van het hek wil de stichting verdwenen straat- meubilair weer in ere herstellen en het dorpscentrum van Hillegom verfraaien. Bovendien is het een eerbetoon aan het Oranjehuis en aan koningin Wilhelmina. Het hek werd op Open Monumenten dag onthuld door burgemeester J. Hermans en zijn wethouders. NOORD-HOLLAND Hilversum Pinetum Blijdenstein, de unieke botanische tuin aan de rand van Hilversum, wordt ernstig in zijn voortbestaan bedreigd. Staatssecretaris Faberv an Natuurbeheer heeft de noodzake lijke overlevingsbijdrage aan het Pinetum onlangs geweigerd. Hij vindt het Pinetum niet van grote waarde. Gelukkig heeft de Tweede Kamer zich vóór het behoud van de tuin uitgesproken. Binnenkort wordt het lot van de tuin bezegeld. Een pinetum is een botanische tuin, gespecialiseerd in coniferen. Pinetum Blijdenstein werd meer dan honderd jaar geleden aange legd, op initiatief van B. W. Blijdensteindirecteur van de Twentsche Bank, die daarmee een persoonlijke droom verwezen lijkte. De tuin is uniek, omdat met uitsterven bedreigde coniferen worden gecultiveerd en gekweekt - wat dat betreft is het pinetum zelfs botanische tuin nummer één in de wereld. De tuin is geopend op werkdagen en iedere tweede zaterdag van de maand van 10.00 tot 16.00 uur. Informatie: Pinetum Blijdenstein, Van der Linden]aan 125,1217 PJ Hilversum. Internet: http://www.bio.uva.nl/pinetum/ Bouwen aan de dijk: 9 ontwerpen van de gelijknamige prijsvraag; t/m 28-2 in Architectuurcentrum Nijmegen, Kannenmarkt 6 te Nijmegen. Het Hollandse landschapfototen toonstelling t/m 21-3 in hetNed. Architectuurinstituut te Rotterdam. Verder aldaar: plan voor de Zttid- afrikaanse stad Durban (t/m 7-3). De Duitse architect Hans Schlag (Nedinsco-complex, zie vorige nummerj; t/m 27-2 in het Rome huis, Wijngaardstraat 2 Venlo. Debuterende architecten; t/m 13-3 in de Arcam-galerie, Waterlooplein 213, Amsterdam. Georg Rueter, een veelzijdig kunste naar 'o.mglas-in-lood ramen); van 27-3 t/m 24-5 in hetTeylers- museum, Spaarne 16 Haarlem. Oranje-grafiek, vijf eeuwen vorste lijke personages; t/m 20-3 in het Stedelijk Museum, Kampen. Dudoks erfenis; t/m 30-5 in Dudok Centrum, Dudokpark 1, Hilver sum. Tel. 035-6292262 i.v.m. openingstijden. Het gerestaureerde hek rond de Wilhelminaboom in Hillegom. In zijn woonplaats Den Haag is vorige maand op 91-jarige leeftijd overleden de journalist J.E. van der Wielen. Van der Wielen was na zijn pensionering als redacteur en chef Haagse redactie van het Algemeen Handelsblad ruim 8 jaar eindredacteur van Heemschut. Van der Wielen deed zijn eindredac- tionele werk met grote inzet en enthousiasme. Zijn liefde en gedreven heid voor de stad Den Haag was daar bij een belangrijke drijfveer. Met name het stedenbouwkundig en architecto nisch wel en wee van deze stad ging hem zeer aan het hart en daarvan gaf hij hartgrondig blijk in het tijdschrift. Hij schuwde als eindredacteur daarbij grove koppen als 'Stad bedreigd met ondergang' niet maar zijn voorganger Ton Kootwerd ook niet gehinderd door reserves op dit punt. De beschou wingen van Van der Wielen lieten overigens wel degelijk ruimte voor nuance. Ook al was er in het Haagse Spuikwartier veel ten onrechte gesloopt en gedempt, Van der Wielen was niet tegen een verantwoorde eigentijdse invulling van deze 'woestijn' zoals de slopers deze wijk achterlieten. Opmerkelijk daarbij was, dat hij zelfs al voor de bouw van het saaie oude stadhuis van Luthman aan het Alexanderveld, voorstander was van bouw van een nieuw stadhuis aan het Spui. Fel kon van hij ook worden als de zogeheten Koekamp-lus ter sprake kwam. Heemschut en hij wezen dit verkeerskundig wangedrocht - een betonnen viaduct op palen dwars door de groene Koekamp ter verbinding van station CS met Scheveningen - krach tig af. In 1978 kon Van der Wielen met trots melden, dat de actie, die Heemschut met verve ondersteunde, succes had gehad: er kwam geen Koekamp-lus. In deze jaren was Den Haag goed vertegenwoordigd binnen Heemschut. Ook directeur Molhuysen woonde in de Hofstad. Van der Wielen was niet alleen een kundig journalist maar ook een zeer aimabel mens. Hij werd geëerd met het ridderschap in de Orde van Oranje Nassau en de Erepenning van Den Elaag. Heemschut eerde hem voor zijn inzet met de Ton Koot-penning bij zijn afscheid als eindredacteur in 1981 Later was hij ook nog een tijdje lid van de redactieraad, het orgaan, dat fungeert als klankbord voor de redactie en adviseert inzake het blad. Uit die tijd herinneren we hem vooral als een zeer betrokken heemschut-activist, die de redactie mild maar kritisch adviseerde. Wij zullen Van der Wielen erg missen. Jaap Kamerling Eindredacteur

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1999 | | pagina 21