Uitbreiding Badpaviljoen Domburg te hoog en massaal Gerard Baijens Het Badpaviljoen in de Domburgse duinen komt voor op de lijst van beschermde monumenten. Het is een jong monument, dat dateert uit het jaar 1889 en is opgetrokken in de zogenaamde neorenaissancestijl. Het gebouw verkeert al jaren in een slechte staat van onderhoud en maakt een vervallen indruk. Het paviljoen kan terugzien op een glorierijke tijd, toen Domburg badplaats en kuuroord was voor de groten der aarde. Zo was de villa links onder op de uit 1963 daterende foto het bezit van de Koningin van Roemenië. Het paviljoen zelf was trefpunt van (in hoofdzaak) Duitse vorsten en van grote kunstenaars zoals Jan en Charley Toorop, Piet Mondriaan en vele anderen, die vlak bij het Badpaviljoen een eigen tentoon stellingsgebouwtje hadden. In het eerste kwart van deze eeuw was het Badpaviljoen het centrum van het mondaine badleven van Domburg. Vooral na de oorlog sloeg het verval toe. Domburg is geen exclusieve badplaats meer, de vorsten zijn nu Jannen Modaal. Uitbreiding Het verval kon niet worden gestuit, omdat geld voor onderhoud ontbrak. Het einde van het Badpaviljoen scheen nabij, tot het pand in 1995 in handen kwam van een projectontwikkelaar, die een plan maakte om het Badpaviljoen te restaureren maar tevens uit te breiden met vijf tien luxe appartementen. Deze uitbreiding is gesitueerd aan de achterzijde van het paviljoen, is vier bouwlagen hoog en komt boven op de zeewering te staan. In de visie van de project ontwikkelaar is de uitbreiding noodzakelijk om de restauratie van het bestaande Badpaviljoen te kunnen financieren. Het toenmalige gemeentebestuur (sinds 1997 is Domburg geen 1^ jW Badpaviljoen Domburg in 1963. zelfstandige gemeente meer) was tot medewer king bereid, mits eerst de restauratie werd aangepakt. Te massaal Er bestond echter veel weerstand tegen de massaliteit van de plannen en het bouwen op de zeewering. Het toenmalige gemeentebestuur heeft naar aanleiding van deze bezwaren een beslissing over de gemeentelijke herindeling heengetild. Na deze herindeling in 1997 kwamen de plannen opnieuw op tafel. De raads fracties van de nieuwe gemeente Veere hadden nog steeds grote moeite met de massaliteit en de bouwhoogte, die boven het bestaande pand uitkomt en maken zich zorgen om het zicht op het gebouw vanaf het strand. Het Waterschap Zeeuwse Eilanden staat niet afwijzend tegen over het plan, maar vraagt van de eigenaar een ondertekende vrijwaring dat schade aan het gebouw als gevolg van duinafslag door de eige naar zal moeten worden gedragen. Het grote aantal bezwaren heeft er toe geleid dat de projectontwikkelaar zijn plannen heeft herzien. In de meest actuele opzet wordt afge zien van de bouw van luxe appartementen en is gekozen voor uitbreiding van de bestaande hotelaccommodatie met vijftig kamers. Het nieuwe plan moet nog worden beoordeeld, maar gezien het aantal kamers, dat in de uitbreiding wordt opgenomen, is afname van het massale karakter nauwelijks waarneembaar. Nog meer bezwaren Heemschut heeft bezwaar tegen de massaliteit van de plannen en vindt dat het monumentale karakter van het bestaande paviljoen teveel wordt aangetast door de nieuwbouw. Bovendien heeft Heemschut bezwaar tegen de hoogbouw op de zeewering, omdat de kustlijn in ernstige mate wordt aangetast en er sprake is van hori zonvervuiling. Heemschut zal daarom de verdere ontwikkeling rond de realisering van de plannen nauwlettend volgen om tijdig te kunnen reageren als de benodigde wijziging van het bestemmingsplan in procedure gaat. Gerard Baijens is PR-rnedewerker van Heemschut Zeeland. juni 1998 Heemschut 7

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2023 | 1998 | | pagina 9