Leve het Olympisch merkteken in Amsterdam-Zuid Het behoud van het Olympisch Stadion is nog steeds in discussie. Sloopfanaten doen het voorkomen of de zaak eenvoudig kan worden afgedaan. In hun ogen zijn voorstanders van behoud van het stadion nostalgische zeurders onder wie grijsaards die de Spelen van 1928 nog hebben meegemaaktromantici die Chris Berger en Fanny Blankers-Koen de honderd meter hebben zien rennen en de vliegende sprint van Arie van Vliet en Jan Derksen nog op het netvlies bewaren. stedebouwers op Java hun uiterste best doen om bouwwerken van Nederlandse vakgenoten uit de jaren twintig, dertig, die onverwoestbaar in het straatbeeld van steden als Jakarta, Bandung, Semarang, Surakarta en Surabaja aanwezig zijn en nog steeds functioneren, te beheren en voor de toekomst te behouden. In aansluiting op de stedebouwkun- dige en architectonische overwegin gen is het nuttig er op te wijzen dat de plek rond het Olympisch Stadion in verkeerskundig opzicht van betekenis is als een van de invalspoorten tot de stad. De noodzakelijke parkeervoor zieningen voor de stadionbezoekers, Bovendien hebben pleitbezorgers voor behoud van het Olympisch Stadion onvoldoende begrip voor buurtbewoners die klagen over over last als er op sportieve hoogtijdagen wat te doen is op het plein. Maar het is toch merkwaardig om overlast te gebruiken als argument om de zaak af te breken. Dan zou je de bulldozer ook wel op het Leidseplein kunnen losla ten. Voor behoud en renovatie van het stadion zijn wel degelijk overtuigender argumenten aan te voeren. In de eerste plaats vervult het gebouw van architect Jan Wils een belangrijke rol als afsluiting van Berlage's schep ping van Plan-Zuid. Als het beton, dat bijna tien jaar na de bouw van 192 8 werd aangebracht om een groter aantal toeschouwers zitplaats te verschaffen, is verwijderd, zal de Amsterdamse Schoolstijl weer tot zijn recht komen en zal het historische gebouw weer volledig passen bij de architectuur die er al is. Zij die de stadionarchitectuur binnen dit stuk Amsterdamse stedebouw niet noemenswaard van belang achten, doen er verstandig aan kennis te nemen van de wijze waarop heden daagse Indonesische architecten en W.F. HEINEMEIJER Amsterdamse School Indonesië als voorbeeld Maquette van het plan van VMX-architecten te Amsterdam. 32

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1996 | | pagina 32