Megabioscoop In de Reguliersbreestraat te Amsterdam gaat nog meer veran deren. Tegenover de Cineac vestigt Pathé Cinemas een mega bioscoop met in totaal liefst 21 zalen, waarvan ook het huidige Tuschinski-theater deel uitmaakt. Deze komen voor een deel boven het huidige Hema-filiaal, waarvan de gevel zijn oorspronkelijke gedaante van de jaren '30 weer krijgt, toen Galeries Modernes er was gevestigd. En dat is winst, de Hema is een treurige dissonant in deze straat. Links om de hoek, aan de Vijzelstraat, komt de ingangs partij van de megabioscoop. Dat wordt een royale entree met grand café, waardoor de gevelwand wordt 'verrijkt' met een groot gapend gat. Volgens eerdere plannen zou op deze plaats een hotel verrijzen, dat zes tot acht meter boven de omringende panden zou uitsteken. Dat is in elk geval van de baan. De Cineac in betere dagen. Op dit moment is de gevelhuis er helemaal afgepeld. het nu van de grond tillen, maar helaas op een andere locatie. De museum- en toeristenwereld wilde zich niet op voorhand uitspreken voor vestiging in de Cineac, en intussen ging de ontwik keling van Cineac door. Wij hebben later een gesprek gehad met de eige naar over deze bestemming. Het wordt nu pas een mogelijkheid, als het restaurant niet zou lukken. Dat is wel jammer, want het gebouw zou veel meer in stijl gerestaureerd worden en ook eerder het publiek binnenhalen dat daarin geïnteresseerd is.' Het bleek nog een hele toer om te achterhalen wie de eigenaar van het gebouw was. Dat lag heel ingewikkeld. Het bioscoopconcern MGM was enkele jaren geleden de eigenaar, die het echter verkocht aan concurrent Pathé Cinemas. Later verwierf Caransa b.v. een optie op de eigendom. Bonny Alberts: 'Caransa was geïnte resseerd in de bestemming Planet Hollywood. In de zakenwereld is het vaak zo dat je een pand niet koopt, maar een optie neemt en dan een plan ontwikkelt. Als dat mislukt, kun je makkelijker terug. Caransa heeft ons in september 1994 verteld dat hij Planet Hollywood in het gebouw wilde hebben.' Pas in een vrij laat stadium ontdekte Planet Hollywood dat het om een rijksmonument ging. Caransa trou wens ook. Maar de restaurantketen was er wèl van gecharmeerd dat het monument met film te maken had. Ook dat wist men eerst niet. Ronduit curieus is de gang van zaken rond de aanwijzing tot rijksmonu ment. In 1984 startte de procedure, maar pas in 1993 werd het pand tot monument verklaard: de rijksdienst kon de eigenaar niet vinden, de verkla ring kon dus niet geadresseerd worden... 'Hoogst ongelukkig, want iets van het verval had misschien gekeerd kunnen worden,' zegt Klaas Visser. Buitenkant was verminkt Des te meer valt er nu te doen voor het comité, dat het gebouw in de oorspronkelijke staat wil terugzien. Klaas Visser: 'De jonge Caransa zei: "Ik begrijp het niet, ik vind het een verschrikkelijk lelijk gebouw; waarom is dat nou een monument?" Ik kon hem geen ongelijk geven. Het was eind vorig jaar verloederd. De meest essentiële elementen waren verdwe nen, veel was gesloopt. Het was van buiten volkomen verminkt. Binnen was de vorm van de zaal nog herken baar, maar daar was ook alles mee gezegd.' Het comité onderzoekt nauwkeurig welke onderdelen belangrijk zijn, en geeft zijn kennis door aan het Amsterdamse Bureau Monumentenzorg, bijvoorbeeld over de kenmerkende luifel, die ooit dras tisch gewijzigd werd. Het heeft weten te bereiken dat het interieur niet onherroepelijk gewijzigd wordt, dat het makkelijk in zijn oorspronkelijke staat teruggebracht kan worden. Het staat inmiddels vast dat het gewelf, een van de meest essentiële onderdelen van het interieur, grotendeels gehand haafd blijft. Indien mogelijk in de oorspronkelijke kleuren, waarnaar op dit moment onderzoek gedaan wordt. Gruwelijk Problemen zijn er nog in overvloed. Zo sierden enorme buitenreclames met de letters CIN E A C de gevel van het gebouw en - in verticale richting - de gevel. In al hun eenvoud waren dat essentiële onderdelen van het pand. De gedachte dat de schreef- loze, zakelijke letters van Het Nieuwe Bouwen worden vervangen door het Disneyland-achtige logo van Planet Hollywood, gruwelijk... 29

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1996 | | pagina 29