Trend naar 'duurzaamheid' biedt
nieuwe kansen
Voor hergebruik (industrieel) erfgoed
WIBO BURGERS
Hoe gaan wij om met onze historische gebouwen? Deze vraag stond centraal
op de onlangs gehouden ontmoetingsdag van Nederlandse en Vlaamse profes
sionals en vrijwilligers uit de monumentenwereld. Deze studiedag, de
Vlaamse pendan t van de Nationale Monumentenstudiedag en door de
Vlaamse Contactcommissie Monumenten in samenwerking met het NCM
georganiseerd, was gewijd aan hergebruik en herbestemming van vooral het
industrieel erfgoed. Zij vond plaats temidden van de schachtbokken van de
vroegere mijnzetel Disden in Belgisch Limburg. In de jaren tachtig werden
hier nog kolen naar boven gehaald, nu leert men leven met de resten van het
verleden.
Eén van de resterende schachtbokken in Eisden, direct naast het conferentiegebouw gelegen.
De sluiting van de steenkoolmijnen
in de Kempen kwam veel later dan die
van de Nederlandse mijnen. In 1965
besloot de Nederlandse regering tot
sluiting van de (staats)mijnen, nog
geen tien jaar later was ook de laatste
mijn dicht. In Zuid-Limburg is nog
maar weinig te zien uit die tijd. Enkele
decennia later, nu Belgisch Limburg
een soortgelijk proces doormaakt,
ziet het er naar uit dat hier in elk geval
aanzienlijk meer zal overblijven van
het mijnlandschap dan in Nederland.
Wat niet wegneemt dat ook hier in
acht jaar tijd al veel is gesloopt.
De inleidingen op de conferentie
werden gehouden in de vroegere
centrale mijnmagazijnen, die na
een grondige 'reconversie', zoals de
Vlamingen dat noemen, dienst doen
als kunst- en muziekakademie. Het
gebouw, daterend uit 1912, is een van
de oudste van deze streek. Wanneer
men naar buiten kijkt, ziet men een
van de oude schachtbokken.
Museum De Mijnwerkerswoning
Daarnaast herbergt Eisden (gemeente
Maasmechelen) nog een aantal geres
taureerde of nog te restaureren mijn-
gebouwen, zoals het 'hoofdbureel' van
de mijn, vol Franse grandeur, een
schitterende directeursvilla, een fraaie
'tuinwijk' met mijnwoningen en in een
daarvan het curieuze museum De
Mijnwerkerswoning.
Eisden, gemakkelijk bereikbaar
via Sittard, hoopt intussen op een
toestroom van cultuur- en natuurtoe-
risten. In dat kader wordt de komst
van een vestiging van Centerparcs
nabij de vroegere mijn met gejuich
begroet. Want de sluiting van de
mijnen heeft geleid tot een forse werk
loosheid en een moeilijke financiële
positie van de gemeente
Maasmechelen. Vandaar dat nieuwe
impulsen belangrijk zijn voor deze
streek.
Overigens is Eisden natuurlijk niet
de enige vroegere mijnzetel in deze
omgeving. Ook in Winterslag, in
Waterschei, Beringen en Zolder is men
aan de slag gegaan om waar mogelijk de
14
