het kleurenonderzoek vijf tot negen
verflagen bloot gelegd. In de noord
zijwand werden enkele niet te identifi
ceren resten van een schildering - secco,
ca 1600 - ontdekt, waar de Rijksdienst
voor de Monumentenzorg, het
Rijkslaboratorium en restaurator
Deuss zich in commissie over bogen.
Een enkel restant kon behouden
blijven, het overige verdween onder
een pleisterlaag die zodanig is aange
bracht dat deze in een later stadium,
weer zonder schade voor de schilde
ring verwijderd kan worden.
Lenore: "De doden rijden snel", schilderij van Ary Scheffer. (foto Marco de Nood).
UF.N Edelo 1 AG -
£KT ADR IA MaTEWMNSi' iTJiLn'
.zS ZN Cortf ianüeub van
V EN WlHCURLA, -""-.N ÉV-XS-
V 11. VJ i f
-•v. ki t -nrx FM smJ&ii-
>sir DT: >."a iUN"
Tt»i i.saCPQj. ii
visir erva iüs:
1 \\H FtBRliAfK
Om SINDE UI 'iWSRDs
V hiAENDCN'
Grafsteen van Adriaan Maten, (foto Lud Megens).
Knelpunt bij uitvoering
De heer W. Kuipers -directie
Aannemersbedrijf Van der Sluys en Van
Dijk- zet uiteen dat het belangrijkste
probleem de situatie was, waarin de
vloer zich bevond. Hierover was bij
aanvang slechts zeer weinig bekend
omdat over de stenen vloer een houten
vloer was aangebracht. Grafstenen
blijken verzakt, grafkelders ingestort
en stenen verbrijzeld. Probleem was
dat de aanwezige grafstenen verwij
derd moesten worden, terwijl de
fundering waarop deze rustten niet
sterk genoeg was om het transport te
dragen. Een nevenprobleem was de
opslag, die in precieze volgorde van
teruglegging moest geschieden.
Teneinde beschadigingen te voorko
men werden de stenen waar mogelijk
met zuignappen opgetild en per vork
heftruck naar de opslag aan het Hof
gereden. Eén steen bleef liggen: de
vorkheftruck kon het gewicht van
ruim 6,8 ton niet tillen.
Het eindresultaat van de restauratie
beziend, is de conclusie dat het budget
eigenlijk te krap was, maar dat de
kwaliteit -door bijzondere inspan
ning- daaronder niet heeft geleden.
Dit niveau van restauratie en kwaliteit
van afwerking is voor ons eigenlijk
normaal.
Planvorming en financiering
Het eerste plan dateerde uit 1988
en beliep een bedrag van ca 7 miljoen
gulden voor algehele restauratie.
Omdat dit bedrag voor de Nederlands
Hervormde Gemeente niet op te
brengen viel, werd gezocht naar een
meer sobere conservering. Ter beper
king van financiële risico's werd een
uitgebreid vooronderzoek gedaan.
Het geld daarvoor ca f2 50.000
ontbrak. De heren Krooshof en Veen
van de gemeente Dordrecht, zagen
het belang hiervan en adviseerden het
college van B en W dit bedrag geheel
te subsidiëren. Na dit onderzoek werd
het herstel uiteindelijk begroot op
f4,1 miljoen. De kostendekking kwam
tot stand door subsidie volgens rijks
regeling ad 3 miljoen gulden, een extra
gemeentelijke bijdrage groot
f 500.000 en een provinciale subsidie
van nog eens f 75.000. Via het fonds
van de Nederlands Hervormde Kerk
kon een lage-rente lening worden
verkregen waarvan de aflossing syn
chroon loopt met de subsidieuitbet-
ahngen zodat de aanzienbjke kosten
van voorfinanciering werden geredu
ceerd tot een haalbaar minimum. De
kerk voorziet zelf in het resterende
tekort middels een daartoe op te
richten fonds. Tenslotte heeft de
provincie Zuid-Holland nog een extra
duit in het zakje gedaan en f 20.000
gefourneerd ten behoeve van de
restauratie van Het Van Beveren graf
monument.
Hofcomplex en Berckepoort
De Augustijnenkerk in Dordrecht is
de enige kerk van de acht 13 de eeuwse
bedelordekloosters in Holland en
Zeeland die nog bestaat en waarbij
bovendien een belangrijk deel van het
klooster nog aanwezig is. In het
laatste, het Hofcomplex hield Willem
van Oranje in 1572 hof, waaraan de
naam van het complex nu nog herin
nert. De derde echtgenote van
Reconstructie plattegrond n.a.v. onderzoek in 1972 door Wim van den Berg, stadsrestauratiearchitect).
17
