Kentering in beleid buitenreclame
Maakt laissez-faire plaats voor kwaliteit?
BERTFRANSSEN
Zelfs heel kleine stadjes en ook dorpen bleven niet achter, in de jaren tachtig.
Overal werden winkelcentra bedolven onder agressieve uitingen van
buitenreclame. Wat zich eerst liet aanzien als modem en gezellig, draaide uit
op een smakeloze wanorde waarbij men zich geneerde voor zijn eigen stad.
Maar er is een kentering gekomen. Gemeenten als Maastricht, Groningen en
Den Haag hebben enige tijd geleden een einde gemaakt aan de misplaatste
vrijheid die ondernemers genoten. Amsterdam is nu ook gevolgd. En zo kon
het gebeuren dat ambtenaren en reclamemakers gezamenlijk deelnamen aan
een congres over 1 de praktijk van het gemeentelijk buitenreclamebeleid'
Optim.ism,e heerste in het Amsterdamse Okurahotel: Het laissez-faire
van de jaren tachtig heeft plaatsgemaakt voor een streven naar kwaliteit.
iNGE
GARDS
De Kalverstraat. (foto's Bert Franssen).
Buitenreclame moet 'op gepaste toon
fluisteren,' vond Hoorn. Er zijn
strenge regels gekomen. Zo zijn alleen
nog transparante rolluiken toegestaan;
een totaal verbod op rolluiken ligt in
het verschiet. Uitstallen op straat mag
niet meer, het kostte slechts drie
maanden om alle uitstallingen te
verwijderen: er was namelijk nooit
een vergunning voor verstrekt. De
'pannenkoekenhuisreclame' van
MacDonald's is nu tegen de regels,
zelfs moest C A zijn lange verticale
regenboog inkorten. Opvallend in
Hoorns verhaal was dat de Maastrichtse
middenstand zo gevoelig blijkt te zijn
voor argumentatie en overreding van
de kant van de gemeente, in gevallen
waar juridische middelen te kort
schieten.
Amsterdam heeft sinds kort nieuwe
regels voor buitenreclame, de
Reclamerichtlijnen Binnenstad 1994.
Het was de hoogste tijd, want het
winkelgebied in de binnenstad begon
de trekken van een achterbuurt te
vertonen.
Het kan anders, ook in grotere
steden. Volgens het Amsterdamse
'Wijkcentrum d'Oude Stadt' vallen
hoofdsteden van de Pacific Rim, zoals
Sydney, Signapore, San Francisco,
Seattle, op door de 'bijna-afwezigheid
van buitenreclame'. Verder heeft de
Londense City buitenreclame 'volle
dig in de ban gedaan' en is op de
Parijse Champs Elysee onlangs een
groot deel van de buitenreclame
verwijderd, aldus d'Oude Stadt.
Maastricht en Den Bosch
Ook in Nederland kan het anders.
Bijvoorbeeld in Maastricht. Op het
symposium over buitenreclame,
4 november in het Amsterdamse
Okurahotel, toonde Drs. H. Hoorn,
adjunct-directeur van de dienst
Stadsontwikkeling Grondzaken in
Maastricht, tal van dia's van zijn
binnenstad, die voor zichzelf spraken.
Het effect werd danig versterkt
doordat hij steeds twee dia's naast
elkaar liet verschijnen, waarbij de
linkerdia meestal een 'Amsterdams'
straatbeeld toonde, dat de monument-
gevoelige ziel slechts met weerzin kon
vervullen, en rechts een Maastrichtse
winkelstraat, van alle uitwassen
ontdaan. Een verbijsterend verschil.
f 75,- boete voorweggooien blikje cola
Vastberaden is ook Den Bosch begon
nen met een grote schoonmaak, zij het
dat ook deze gemeente meer gelooft in
overreding dan in regels. 1. Bosman,
adjunct-directeur Stadsbedrijven in
Den Bosch, was bijzonder optimis
tisch. Er is een overleggroep 'waar
iedereen in zit', de ondernemers
stellen zich positief op, passen hun
puien zelf aan. Terrassen worden door
de gemeente verhuurd, tegen stevige
prijzen. Streng kan de gemeente ook
zijn. Wie kauwgom of een blikje Cola
op straat weggooit, moet liefst 75,-
boete betalen. Singapore in Holland!
Afvalcontainers worden onder de
grond weggestopt, ze worden iedere
dag leeggehaald. Nieuwe gevelrecla
mes worden getoetst aan regels.
25
