Valkenberg weer voor iedereen Van hoftuin tot stadspark van Breda JO WOUTERS Nog een tiental maanden en Breda heeft in het Valkenberg weer een stadspark waar het trots op kan zijn. Dat kan de stad nu niet. Het park is daarvoor te veel verwaarloosd. Als verblijfsruimte mist het nu de nodige aantrekkings kracht. En als stilte-buffer tussen het NS-station en de oude binnenstad heeft het aan intimiteit verloren. Kortom aan verfraaiing van de stad draagt het Valkenberg niet veel meer bij. Om dat ten goedé te keren zijn de eerste spaden voor de reconstructie de grond in gegaan. En als alles volgens plan verloopt heeft Breda volgend jaar maart weer een stadspark van allure. Entree Park Valkenberg omstreeks 1915. Door ongecontroleerde aanplant van jonge bomen kreeg het park in de loop van de jaren hier en daar het karakter van een donker bos. Waardoor duis tere figuren zich er eerder thuis voelen dan de naar rust zoekende wandelaar. De gazons krijgen amper de kans hun fraaie groene kleur te tonen. Struiken en onkruid bestrijden elkaar in verwil derde borders. De plantjes hebben geen kans hun bloemenpracht te laten zien. En de vijver heeft nog maar weinig overeenkomsten met een aantrekkelijke waterpartij. Pergola De pergola heeft de strijd tegen de ondergang ook al lang opgegeven. Wat nog rest zijn enkele tientallen kale betonnen palen. In niets herinne ren ze aan het fraaie geschenk van de bevolking aan het stadsbestuur ter gelegenheid van het 700-jarig bestaan van de stad in 1952. Het standbeeld Hercules, in de volksmond vandaag 'vuile Jan' genoemd, gaat schuil tussen wild om zich heen groeiende rodo dendrons. Hercules maakte eens deel uit van een uit 1668 daterende groep van zeventien beelden. Het in 1904 door koningin Wilhelmina onthulde Oranje-Nassaumonument heeft, evenmin als de beelden Tobias en de Engel van Mari Andriessen en Paard en Ruiter van de Bredase beeldhouwer Kees Vet, kunnen ontkomen aan onge controleerde handelingen met spuit bussen en verf. Dat heeft in ieder geval niets van doen met verfijnde kunstui tingen. En bij dat alles komt, dat Valkenberg het imago met zich meetorst van sociaal onveilig. Hoftuin De optelsom van het geheel leert, dat het Valkenberg in niet zo heel veel meer herinnert aan wat eens de voor malige hoftuin van de Oranje- Nassau's was. Onder graaf Hendrik III van Nassau, die na zijn rondreizen door Italië en Spanje zich in 1530 voorgoed in Breda vestigde, werd de tuin bij zijn kasteel herschapen in een slotpark. Het was de eerste tuin in de stijl van de renaissance in de Neder landen. In de zeventiende eeuw, onder koning-stadhouder Willem III, kreeg het park een meer formele status. Tot 1812 was het park de slottuin van de graven van Nassau. In dat jaar ging de tuin bij decreet van keizer Napoleon I over in handen van de gemeente Breda. Het park was er vanaf dat moment voor iedereen. Maar niet lang, want na de val van Napoleon verviel het park aan de staat, die het op zijn beurt schonk aan prins Frederik, een zoon van Willem I. Gelukkig echter behield een deel het openbare karakter. De rest werd afgesloten voor de Bredase Sociëteit. Tot 1923. In dat jaar kwam het gehele park weer in de schoot van de gemeente Breda. Intussen had de Leuvense tuinarchi tect Pierre Lieven Rosseels de voorma lige slottuin, slechts door een slot gracht van het kasteel van Breda gescheiden, herschapen in een park in de Engelse landschapsstijl. Renovatie Met respect voor dat plan heeft Michael van Gessel van het Amster damse bureau B+B een renovatieplan voor het Valkenberg gemaakt. 'Het uitgangspunt was de principes, zoals de Belgische tuinarchitect die in zijn park tot uitdrukking heeft gebracht, te eerbiedigen. Maar het wordt geen kopie. Het Valkenbergpark van Van Gessel krijgt zijn eigen uitstraling,' aldus communicatiemedewerker Dienst Stadsbeheer Breda Wiet Kerkhoven. Volgens de plannen van de Amsterdamse tuinarchitect wordt het verblijf in het park weer aantrekkelijk. Valkenberg zal niet langer meer een geïsoleerd element zijn, maar een integraal onderdeel van de binnenstad. Om als schakel tussen station en centrum te kunnen fungeren komen er twee goed verlichte wandel/fietsroutes door het park. Het bomenbestand, waarbij eiken en beuken van tweehon derd jaar oud, wordt uitgedund en het struikgewas tot normale proporties teruggebracht. Bloemperken worden in ere hersteld en in één daarvan krijgt Hercules de ruimte. En de ingangen van het park aan Kasteelplein, Kennedylaan en Willemsbrug gaan dezelfde schoonheid uitstralen als de reeds opgeknapte toegang aan de Catharinastraat. 'Kortom het wordt weer een stadspark Breda waardig', aldus Wiet Kerkhoven. Jo Wouters is PR-medewerker van de PC Heemschut Noord-Brabant 15

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1994 | | pagina 15