Herinrichting Brinken Bergkwartier
'Geen Bobbejaanland of warme bakkers-stijl'
BERT FRANSSEN
De Brink, het centrale plein in Deventer, is na herinrichting onherkenbaar
veranderd. Hetzelfde gebeurt misschien met het Bergkwartier in deze stad,
waarvoor ideeën worden ontwikkeld. Een gesprek over deze markante plekken
m.et twee bij uitstek deskundige mensen: gemeente-adviseur prof. Henk
Goudappel, en Aad Trompert, de herinrichter van de Brink.
De heringerichte Brink
Horeca ook enthousiast
Bergkwartier
9
De Brink is autovrij gemaakt en
opnieuw bestraat in een holle vorm,
met de Wilhelminafontein als diepste
punt. Deze bleef op zijn oude plaats,
maar kwam ten opzichte van de
bestrating 60 cm hoger te liggen en
werd daarom voorzien van drie omrin
gende treden. De Waag staat nu weer
helemaal op het plein zelf, enigszins
verheven, nadat het vele jaren een weg
voor zich heeft moeten dulden.
Waarom, de holle vorm? Ik vraag het aan
stedebouwkundige Aad Trompert, de
herinrichter. Bij een prijsvraag, die het
gemeentebestuur voor de Brink
uitschreef, behaalde hij de tweede
prijs. Omdat zijn ontwerp het makke
lijkst uitvoerbaar was, kreeg hij de
voorkeur boven nummer één. Zijn
plan is niet spectaculair, maar maakt
indruk door haar eenvoud.
Trompert: 'Als je aan de rand van een
hol plein zit, kijkje er makkelijker
overheen. Dan komt de ruimte goed
tot haar recht. Het is hetzelfde als
wanneer je Deventer ziet liggen aan de
overkant van de IJssel. Dat geeft een
mooi silhouet, een beeld datje
onthoudt. Bovendien, als je midden op
het plein staat, zijn de gevelwanden
majestueuzer, hoger, duidelijker,
waardoor ze meer uitdrukking krijgen.
En ten derde is het zo, dat je aan een
hol plein prettiger zit dan aan een bol
plein.'
De middenstand heeft hooggespannen
verwachtingen van de face-lift. Want
het plein wordt omzoomd door wel
erg veel terrasstoelen, spaarzaam bezet
vandaag door het druilerige weer. Ze
staan op duidelijk afgebakende stukken;
op zijn Antwerps of Maastrichts door
sneden door een wandel- en fietspad.
Het oogt werkelijk feestelijk.
Ook prof. Henk Goudappel, die als
adviseur in een groot aantal steden de
aanzet gaf tot voetgangersgebieden en
destijds juryvoorzitter van de Brink
prijsvraag, is er enthousiast over: 'Als
je weet hoe de Brink was! Een samen
raapsel van bestratingen, een uiter
mate ongedifferentieerde ruimte
zonder uitstraling. Niet meer eigenlijk
dan een intensief gebruikt parkeer-
plein met veel verkeer. Maar het
huidige gebruik van de binnenstad als
de binnenkamer van de stad eist dat er
duidelijk herkenbare ruimten zijn.'
'Wat me bijzonder overtuigt, is de
wijze waarop het plein afgegraven is.
Het heeft nu bijzonder veel kracht
gekregen. De Waag staat weer op een
plateau. Het werk heeft een explosie
van terrassen met zich meegebracht.
De noordwand van het plein is nooit
zo horeca-achtig geweest en nu wil de
één na de ander er horeca vestigen.
Dat spoort met het beleid van de
gemeente, die de Brink een horeca
functie wil geven, mede om de crimi
naliteit beter te kunnen bestrijden. Er
zijn nu ook gegadigden voor allerlei
voorzieningen. Het is een heel belang
rijke economische impuls voor de
binnenstad.'
Ontwerper Aad Trompert heeft een
lange weg moeten afleggen om zijn
ideeën te realiseren: 'De horeca wilde
graag terrassen, de fietsersbond wilde
graag vrij kunnen fietsen. De brand
weer stelde eisen aan bereikbaarheid,
de politie wilde graag het parkeerbe
leid handhaven, waardoor er obstakels
moesten komen om te verhinderen dat
auto's overal kunnen komen. Bij de
winkeliers waren er grote weerstanden
om de Brink autovrij te maken. Maar
nu wil men zelfs voorstellen om de
auto's die aan de zuidkant nog zijn
blijven staan, ook maar weg te halen,
om de horeca ook daar meer ruimte te
geven. Het lijkt wel of men door de
operatie kwaliteitsbewuster is gewor
den.'
Een aan de Brink verwant, maar toch
heel ander verhaal is het Bergkwartier.
Een hoogtepunt voor de monument-
gevoelige ziel. De NV Bergkwartier -
u leest er elders in dit blad over - heeft
